| |
Όλα μιλάνε γύρω μας.
Ο ήλιος, η θάλασσα, η σελήνη.
Σηκώνεται ο ήλιος με όλο το βάρος της ευθύνης,
Να φωτίσει τον κόσμο.
Πείθει κάθε μέρα τον ουρανό να μένει καθαρός,
Κάθε τέτοια εποχή,
Μια και τώρα εμφανίζεται στο κοινό.
Κι όσο ο ήλιος λάμπει,
Λάμπει και το κοινό.
Και έτσι αισθάνεται και ο ήλιος,
Αυτό που λένε καλοκαίρι.
Ύστερα δες και τη θάλασσα.
Μια αναποφάσιστη κυρία.
Επηρεάζεται τόσο απ' τους ανέμους.
Από τους ουρανούς παίρνει τα χρώματα.
Μια τρικυμία, μια λάδι.
Έχει την αγκαλιά της ανοιχτή.
Εκεί έξω στις ακτές.
Μια σε τραβά και μια σε διώχνει με τα κύματα.
Για δες λίγο.
Ίσως σου μοιάζει.
Μα να και το φεγγάρι.
Είναι η κυρία που δίνει συμβουλές τα βράδια.
Και ξέρει όλα τα μυστικά του κόσμου.
δεν τα μαρτυρά στον ήλιο.
φτιάχνει πάντοτε την ατμόσφαιρα,
για να μπορέσει η ψυχή μας.
να εξομολογηθεί..
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
