| |
Σαν ένας έρωτας που κρύβεις στ'όνειρό σου...
Νύχτα βασίλισσα μας έδωσες ζωή μέσα απ'το όνειρο,
μα η αδελφή σου η αυγή δεν μας λυπάται...
Όλα τελειώσαν με το πρώτο το φως...
Χαμογέλα μου, για να φτιάξει η μέρα μου, δεν ζηταω πολλα..
Μόνο απο'σενα μια αγκαλιά...
Και ας μην ειναι αργα πια μας...
Πότε θα γινει το όνειρο αλήθεια να μας παρει μακρια... Πότε τα δακρυα θα στερέψουν και θα γεμίσει η καρδια...
Μεγαλώσαμε, μα ποτέ δεν ζήσαμε τ'όνειρο..
Ήταν ο φοβος πιο μεγάλος απ'αυτο που ζητούσε η καρδιά...
Πολλά βράδια,μόνο με δάκρυα πέρασαν..
Τι άφησαν πισω...
Δεν ειμαι εδω για κανεναν, αφου κανεις δεν με θελει εδω.
Ποσο μισω τον εαυτο μου που δεν τολμα να ζησει την αγαπη....
Ποσο ύπουλο πράγμα ειναι το μυαλό τελικά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
