| |
Κατερίνα,
Σκέφτηκα να σου πω να πάμε στην παιδική χαρά -για τελευταία φορά - μα ξέχασα πως ξήλωσαν τις κούνιες.
Απογοήτευση και θάνατος.
Κατερίνα. Αυτή είναι η τελευταία φορά που θα τρέχαμε πριν ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για τον θάνατό μας.
Δεν έπρεπε να πεθάνει έτσι αυτή η παιδική χαρά. Γιατί σ' αυτή τη πόλη κάνεις δεν έμεινε παρά αυτή η γαμημένη η λάμπα στο απέναντι γήπεδο να μου δίνει ελπίδα.
Και προσπαθούσα να πάω όσο πιο ψηλά για να τη βλέπω όσο πιο πολύ.
Το λευκό φως ρε Κατερίνα.
Όταν δε μίλαγε καμιά.
Κι όταν κατέβαινα στο έδαφος και δεν ένιωθα καν τα γόνατά μου, ήξερα πως θα έρχομαι κάθε χρόνο για το λευκό φως.
Και τελευταία φορά δε θα υπάρξει.
Και δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά.
Κατερίνα, νομίζω αυτή η πόλη ξήλωσε και μένα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
