| |
Έλα πάλι να αφήσεις
τις πληγές που κουβαλάς
και να σιγοτραγουδήσεις
τον σκοπό της μοναξιάς.
Για εκείνους που έχουν φύγει
και ποτέ δεν τους ξεχνάς
και για σένα που απόψε
πάλι μόνος σου γυρνάς.
Δε σου κάνω ερωτήσεις,
με τα μάτια μου μιλάς,
θα σου μάθω να αφήνεις,
αλλά και να προσπερνάς.
Όλα εκείνα που 'χουν φύγει
και ακόμα σε πονούν,
όλοι οι άνθρωποι αλλάζουν,
αλλά πόσοι προχωρούν;
Και δε βγάζεις πια κουβέντα,
μα ειν΄το δάκρυ γιατρειά,
και είναι το γλυκό τραγούδι
της ψυχής σου συντροφιά.
Και εμένα που παλεύω
με το δάκρυ να σωθώ,
έλα πάρε μου τη λύπη
να γελάσω και εγώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
