stixoi.info: μα πώς;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

μα πώς;

μα πώς;μα πότε; ν’ανασάνω
μπρός μου νάσαι αιφνίδια πάλι
στον χτύπο της καρδιάς μου πάνω
σε είδε η λαχτάρα μου κι η πάλη

δε με γελάνε πια τα μάτια
δες,φτάνεις με τρανό το βήμα
κάτι τρεκλίζει στα κομμάτια
να ξοδευτεί θάτανε κρίμα

θαρρώ και ακούω το μοτίβο
τάχα κλονίζεται ή ψηλώνει
κι αγάλι άκρη άκρη όλο το στίβο
των ουρανών μου περιζώνει

χαρά οπου μούλυσες τα χέρια
κι ας είναι βαριοδουλεμένα
χειμώνες μα και καλοκαίρια
θα σου δίνω κρίνα ανθισμένα

μήτε φόβοι μήτε οι ανθρώποι
μπορούν ποτέ να τα μαράνουν
θρεμένοι μέσα μου ανθοτόποι
αμάραντα θα τα γλυκάνουν


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κων/νος Ντζ 04-09-2017 @ 10:27	δε με γελάνε πια τα μάτια δες,φτάνεις με τρανό το βήμα κάτι τρεκλίζει στα κομμάτια να ξοδευτεί θάτανε κρίμα ::up.:: ::up.:: ::up.::
Oλύμπιος-Θεός 04-09-2017 @ 12:06	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
smaragdenia 04-09-2017 @ 13:12	δε με γελάνε πια τα μάτια δες,φτάνεις με τρανό το βήμα κάτι τρεκλίζει στα κομμάτια να ξοδευτεί θάτανε κρίμα ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΑΝΔΡΕΑ......... ::up.:: ::love.:: ::love.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 04-09-2017 @ 16:29	Υπέροχο !!
Αναπάντεχος 04-09-2017 @ 17:35	::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata 04-09-2017 @ 19:34	Όμορφο! ::rol.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο