| |
| | Τις μέρες των τεράτων |  | | |
Τις μέρες των τεράτων,
τις ημέρες που μεγαλώνουν
οι σκιες τους και πλησιάζουν,
το παλιό δεν ζει
και μένει στους δρόμους
σαν λασπωμένη ιδέα.
Αυτές τις ημέρες
δεν ζούμε,
ούτε και πεθαίνουμε.
Μα,
αφανιζόμαστε
μες στη βρωμιά του παρόντος
αργά αργά.
Με τα μάτια μας αδειανά
αλληλοκοιταζόμαστε
κι αλληλοσφαζόμαστε
για ξέπνοες λέξεις,
για μια πραγματικότητα
εικονική και ιδεατή.
Ανδρείκελα γινόμαστε
τις ημέρες των τεράτων,
π' ομίχλη τις αναδεύει
και ίδιες τις κάνει
σαν σκέψη ισοπεδωμένη
από το ρήμα
και απ' το υποκείμενο,
μακριά απ' τις αιτιατικές
του όποιου αντικειμένου.
Τις μέρες εκείνες
καμιά ορμήνια
καμιά
δεν σηκώνει το βάρος του κενού.
Κείνες τις ημέρες
μας ξεπερνάει το μέλλον
καθώς δεν ξαρτιέται από εμάς,
δεν ανανεώνεται,
μήτε προσδοκάται.
Στατικό μένει
και περιμένει
τις νύχτες...
τις νύχτες των παιδιών
που παίζουν με τη φωτιά
και το νερό
στ' αχανές των αστεριών,
στα χώματα
και στις θάλασσες.
Κι 'ναι τα παιδιά αυτά
παιδιά τεράτων,
όπως εγώ,
όπως εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Εδώ... στ΄ ανοιχτά του κόσμου | | | |
|
Κων/νος Ντζ
06-09-2017 @ 08:15 | Τις μέρες εκείνες καμιά ορμήνια
καμιά δεν σηκώνει το βάρος του κενού.!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | **Ηώς**
06-09-2017 @ 12:54 | Αυτές τις ημέρες
δεν ζούμε,
ούτε και πεθαίνουμε.
Μα,
αφανιζόμαστε
μες στη βρωμιά του παρόντος
αργά αργά.
Η Ουσία όλη του γραπτού...σ'αυτή τη στροφή ::theos.:: | | Oλύμπιος-Θεός
06-09-2017 @ 19:48 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
