| Βρέχει απόψε και ξεπλένει το τοπίο
μέσα η πόλη βράζει πάλι στα στενά
μου είχες πει μια βραδιά έτσι γι' αστείο
κράτα ρε φίλε στη ζωή σου στεγανά...
Δεν σε κατάλαβα και άλλαξα κουβέντα
ένιωθα τότε νικητής και βασιλιάς
είχα όπως λένε στην ζωή μου τότε ρέντα
και δεν το έβλεπα πως ήμουν φουκαράς...
Κι ήρθαν τα χρόνια που με σπρώξανε στο τέρμα
και μου τελειώσανε οι δρόμοι ξαφνικά
με ένα βέλος που μου κάρφωσε τη φτέρνα
νιώθω το θάνατο ψυχρά να μου γελά...
Τριάντα χρόνια που δανείστηκα με τόκο
όλα τα ξόδεψα σ' αγάπες φυλακές
τώρα δεν έχω καταφύγιο και τόπο
παρά μονάχα μοναξιά και ενοχές...
Μου είχες πει όλα τα δύσκολα περνάνε
όμως δεν πέρασες και γύρισες ο καημός
τα όνειρά μου τη ψυχή μου ξενυχτάνε
και επιστρέφει ο παλιός μου εαυτός....
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|