| |
| | Ωκεάνιο ταξίδι |  | | | https://paliosexantas.blogspot.gr/ | | |
Αφήσαμε στη πρύμη μας τον κάβο Espartel-o
και του Μαρόκου τις ακτές.
Ταξίδι στον Ατλαντικό μ’ ένα πλωτό μπουρδέλο
κι η ρότα είναι δυτική, στον μπούσουλα από χθeς.
Μέρες πολλές ,του ωκεανού, τα μίλια θα μετρώ,
πάνω σε plotting λευκά και άχαρα πολύ.
Τις νύχτες τις ανέφελες, με τ’ άστρα θα μιλώ
και τη γραμμή του ορίζοντα, θα βλέπω τη θολή.
Στις βάρδιες τις νυκτερινές, θα βγαίνω στο φτερό
και στο σκοτάδι οι σκέψεις μου, χάνδρες στο κομπολόι,
θα ταξιδεύουν στα τυφλά με κόντρα τον καιρό.
Στη μοναξιά του ωκεανού, ο Ναύτης λυπημένος,
γιατί κι αν γλάρο κάποιον ‘ δει,
θα ‘ναι κι αυτός χαμένος.
Δεν θα προσμένω ούτε στιγμή, γοργόνες ν’ ανταμώσω,
μες τα χρωματιστά νερά, της άγιας αμφιλύκης,
το τρύπιο μου το όνειρο ‘πιδέξια θα μπαλώσω,
με την πλεξούδα την ξανθιά της όμορφης Βερενίκης.
22 Απρίλη 2005
Αγκόλα(Κuito terminal)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
15-09-2017 @ 00:37 | Καταπληκτική δημιουργία !!! | | Κων/νος Ντζ
15-09-2017 @ 08:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
15-09-2017 @ 10:01 | Μέρες πολλές ,του ωκεανού, τα μίλια θα μετρώ,
πάνω σε plotting λευκά και άχαρα πολύ.
Τις νύχτες τις ανέφελες, με τ’ άστρα θα μιλώ
και τη γραμμή του ορίζοντα, θα βλέπω τη θολή.
Η περιγραφή σου με αμεσότητα σε μεταφέρει στη στιγμή "στη μέση του πουθενα"΄,,,, πολύ μου άρεσε !!!
Καλημέρα !!! ,,, ::382.:: ,,, | | inokrini
15-09-2017 @ 10:06 | καταπληκτικο!!!!!!!!!!!!!! | | **Ηώς**
15-09-2017 @ 10:11 | Στη μοναξιά του ωκεανού, ο Ναύτης λυπημένος,
γιατί κι αν γλάρο κάποιον ‘ δει,
θα ‘ναι κι αυτός χαμένος......
«Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό,
και προσκυνώ για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο,
πες μου, στην άγια πίστη σου πώς να προσευχηθώ;»
Σε ποιόν να ξομολογηθώ και πώς να μεταλάβω;» Καββαδίας
πάρα πολύ καλό Κωστή!
το δικό μου τραβέρσο
όταν βρεθείς σ'ωκεανό και στου βυθού τα μάκρη
καταποντίζεσαι εκεί, στη δίνη του κυκλώνα
έρμη ψυχή μοναχική, κεράκι σε εικόνα
Έρωτας είναι, προσευχή, το πελαγίσιο δάκρυ
***
'Άστρο πυξίδα του Νοτιά, πως διακτινίζει
στα πύρινα τα δειλινά, ηλιόχρωμα ταξίδια
ίσαλος του ορίζοντα, κυματιστά διασίδια
λάμνει το φως στα ίστια, κι ο Άνεμος σφυρίζει
***
σαν η Γοργώ φουσκώνει τα νερά
η πλώρη ανασηκώνεται στη ρότα
ξεβράζει το σκοτάδι του τα χνώτα
απάνω του η γαλέρα πως γλιστρά
***
τη γλώσσα που μιλούν οι ναυτικοί
ένα τραβέρσο γνώριμο του Καββαδία
κι ο γέρος θερμαστής από την Οία
κερνούσε όλους το 'βασίλεμα ρακή....φ.κ | | pennastregata
15-09-2017 @ 10:39 | Η θάλασσα μαγεύει, η θάλασσα αγριεύει, η θάλασσα εμπνέει... | | smaragdenia
15-09-2017 @ 16:47 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!! | | ΒΥΡΩΝ
16-09-2017 @ 00:05 | ::theos.:: ::theos.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
