Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για το καλό φαί που είχες εσύ σήμερα
 Φιλαράκια μου, δεν είναι τούτα τα λόγια υπερβολή, ντρέπομαι πια να πω ότι φάγαμε καλό κρέας σήμερα, σ` αρκετούς ανθρώπους στο περιγυρό μου, λέω ψέμματα κι ας ξέρω ότι δεν είναι δική μου η ευθύνη....λυπάμαι και ντρέπομαι, ευχαριστώ να είστε όλοι καλά.
 
Εκεί πέρα απ` το ποτάμι, σου λένε ότι υπάρχει μια άλλη ζωή.
Στέκεις στην όχθη μικρή κι ανίσχυρη.
Κυλλά θολό αγριεμένο μπροστά σου, σέρνοντας ξερά, μαύρα κούρβουλα.
Κουβαλώντας θαρρείς τις αμαρτίες του κόσμου.
Δεν είναι που νοιάζεσαι πως να περάσεις απέναντι.
Είναι που δεν μπορείς ν` αντέξεις το άδικο.
Είναι που δεν μπορείς ν` αντέξεις τη φτώχεια, την ένδεια, το πόνο,
των ανθρώπων σου.
Η ανέχεια, η καταφρόνια, η ελεημοσύνη, η μιζέρια της χαμοζωής
των συνανθρώπων σου.
Άδεια τα χέρια σου και γεμάτη ψυχή.
Δεν σε νοιάζει να τη δώσεις, δεν σε νοιάζει να τη σώσεις.
Τούτες τις μέρες που λείπει το καλό φαί, η ευτυχία, τι να την κάνουν
τη ψυχή σου? κι αυτή φουρτουνιασμένη.
Μένεις στην όχθη, γυμνή κι ανίσχυρη.
Μη καρτερώντας να ταίσει ο θεός τους πεινασμένους.
Αυτό δεν το είδες ποτέ, δεν το βλέπεις, δεν θα το δεις.
Κι ένα δάκρυ κυλάει στα μέσα σου.
Για το καλό φαί που είχες εσύ σήμερα.
Μια τρικυμία εντός σου.
Να θέλεις να δώσεις, να δώσεις, ως και το τελευταίο σου ψίχουλο.
Για ν` ακούς πόσο όμορφα κελαηδούν τα κοτσύφια.
Μήπως μερέψει της ζωής σου το ταξίδι.
Μα είσαι μικρή τόσο μικρή και λιγοστό το έχειν σου.
Πέρα απ` το ποτάμι, υπάρχει λεν..ζωή αιώνια.
Δεν με νοιάζει..ω! θεοί ω! άνθρωποι!
Γεμίστε μου τα χέρια, ν` αδειάσω τη ψυχή μου, πονά.
Δώστε μου το γλυκό ψωμί να το μοιράσω.
Δώστε μου ένα δρόμο, απέναντι να φτάσω.
Γυρίζοντας, ν` αντικρίσω, να κυλούν άσπρα γιασεμιά, σ` ήσυχα
γαλήνια νερά.
Θα έχω κερδίσει το φως, το φως του κόσμου.

Μ` απέραντη αγάπη, αφιερωμένο στη Βενετσιάνα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
16-09-2017 @ 00:59
ΟΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ,
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣ
ΣΑΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΑ
ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΑ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΔΑΚΡΥ
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ
ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΗΣΥΧΑ
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΞΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ.........

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ.........

https://scontent-sof1-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/17202771_601475890057855_6864091338246750925_n.png?oh=2daafc8e9960ae59baef8e9151d4607e&oe=5A5E1EF3

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΟ ΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΑΜΙΝΑ
::sad.:: ::sad.:: ::sad.::
inokrini
16-09-2017 @ 08:02
Γεμίστε μου τα χέρια, ν` αδειάσω τη ψυχή μου, πονά.
Δώστε μου το γλυκό ψωμί να το μοιράσω.
Δώστε μου ένα δρόμο, απέναντι να φτάσω.
Γυρίζοντας, ν` αντικρίσω, να κυλούν άσπρα γιασεμιά, σ` ήσυχα
γαλήνια νερά.
Θα έχω κερδίσει το φως, το φως του κόσμου. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ
16-09-2017 @ 08:50
::rock.:: ::hug.:: ::kiss.::
Κων/νος Ντζ
16-09-2017 @ 09:07
Μήπως μερέψει της ζωής σου το ταξίδι.
Μα είσαι μικρή τόσο μικρή και λιγοστό το έχειν σου.
Πέρα απ` το ποτάμι, υπάρχει λεν..ζωή αιώνια.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μ.Ελμύρας
16-09-2017 @ 10:35
::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
Άηχος
16-09-2017 @ 11:39
Ξέχειλο από ανθρωπιά και συναίσθημα που συγκλονίζει.
Οι ευαίσθητες ψυχές έτσι γράφουν......
Χάρηκα που σε διάβασα Αμαρυλίς.
Κοσμάς Δ.
16-09-2017 @ 12:21
::up.:: ::hug.:: ::yes.::

Όπως πρέπει να φερόμαστε...
Όπως πρέπει να σκεφτόμαστε...
Όλοι έχουν δικαίωμα να ζήσουν...
Μπράβο σου που το έθιξες κι ευχαριστώ
που μας άγγιξες.
ΛΥΔΙΑ_Θ
16-09-2017 @ 13:46
::love.:: ::love.:: ::love.::
adespotoi
16-09-2017 @ 18:35
ευτυχώς πάντοτε υπάρχουν καλοί Σαμαρείτες να έχουμε κυριολεκτικά ανθρώπους. ::theos.:: ::love.:: ::love.::
oneiropola
16-09-2017 @ 18:52
Γεμίστε μου τα χέρια, ν` αδειάσω τη ψυχή μου, πονά.
Δώστε μου το γλυκό ψωμί να το μοιράσω.
Δώστε μου ένα δρόμο, απέναντι να φτάσω.
Γυρίζοντας, ν` αντικρίσω, να κυλούν άσπρα γιασεμιά, σ` ήσυχα
γαλήνια νερά.
Θα έχω κερδίσει το φως, το φως του κόσμου.

::theos.:: ::hug.:: ::hug.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
16-09-2017 @ 19:16
Με έχουν καλύψει όλοι οι προηγούμενοι.

Γεωργία !!!!!!!!!!!!!!!!!! ,,, ::hug.:: ::hug.:: ::theos.:: ,,,,,,,,,,, καλό ΣΚ ,,, ::382.:: ,,,
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
16-09-2017 @ 23:59
Ευχαριστώ καλοί μου φίλοι, είναι σημαντικό και λυτρωτικό για εμένα να καταθέτω τη ψυχή μου και να με νιώθετε. ::love.:: ::love.:: ::love.::
iokasth
17-09-2017 @ 00:29
ΑΜΑΡΥΛΙΣ μου , να μην επαναλαμβάνομαι.. εχω καλυφθεί. Τα σχόλια των φίλων μας επισφράγισαν την ομορφια του κείμενο-ποιήματός σου, που απορρέει απο ευαισθησία της ψυχής σου.!!
Φιλια.
ΝεφΕλλη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο