| Μπαίνεις σ'ενα αεροπλάνο
τόσο χαμογελαστός
ανοιγεται τωρα μπροστά σου
ένας δρόμος φωτεινός.
Το αεροπλάνο ξεκινάει
με προορισμό του τη ζωή
οσο εσύ απολαμβάνεις
της μνήμης σου τη διαδρομή.
Πρώτος σταθμός είναι η λύπη
και αυτοί που στην χαρίσαν
πρωτος σταθμος ειναι οι τυποι
που ευκολα σε πουλησανε.
Τα προσωπα τους θολωμενα
βλέπεις απο ψηλά
μέσα σ'αυτούς βλέπεις και μένα
μ'ενα δακρυ στη ματιά.
Ο δευτερος σταθμός σου
είναι η χαρά
τα γέλια εκείνα που γεμίσαν
την δολια σου καρδιά.
Τα ομορφα αυτά ξενύχτια
τσιγάρα φίλοι και κρασί
και ιστορίες που κρατούσαν
μεχρι το επόμενο πρωι.
Μεγάλο που ναι το ταξίδι σου
κι'η μνήμη ακούραστη, γερή
πολους σταθμους περασες φιλε μου
κι' ειναι για σε ολοι γνωστοι.
Και αυτοι οι σταθμοι κοινο είχαν ενα
το ξερεις φιλε μου καλα
σε ολους αντικρισες εμένα
με ένα δάκρυ στη ματιά.
Τελείωσε ομως το ταξιδι σου
κι αρχίζει η νεα σου ζωη
μα η χαρα απο το βλεμμα σου
θαρρεις πως εχει πια χαθει.
Φοβο αισθάνεσαι και ρίγη
μαυρος σου μοιαζει ο ουρανος
πια δεν μπορει να σε φυλαξει
φιλε η αγαπη κανενος.
Και ενω ολα μοιαζουν τοσο ξενα
στου αεροδρομιου τα σκαλια
βλεπεις και παλι φιλε εμενα
να σου φωναζω με χαρα.
Τα ατιμα χιλιομετρα
χωρισαν τα σωματα μας
μα να τα βαλουν δεν μπορουν
με τη ψυχη και την καρδια μας!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|