| |
Εκείνος κάθισε στον γωνιακό καναπέ κι έγειρε προς το ξύλινο τραπεζάκι, με το κινητό του στα χέρια. Οι γρήγορες κινήσεις των δαχτύλων του προς όλες τις κατευθύνσεις και η βαθιά προσήλωση στην οθόνη έδιναν την εντύπωση πως παίζει κάποιο παιχνίδι, σχεδόν μετά μανίας.
Εκείνη ξάπλωσε προσεχτικά δίπλα του με το κεφάλι της προς το μέρος του και αποκοιμήθηκε στιγμιαία. Το υποτονικό μουρμουρητό από τις μηχανές του πλοίου μα και οι χαμηλόφωνες συζητήσεις των επιβατών ήταν ιδανικό νανούρισμα και η γλυκιά κούραση της ημέρας βγήκε γρήγορα στην επιφάνεια.
Εκείνος ακουμπάει για λίγο το τηλέφωνο του στο τραπεζάκι. Με μια διακριτική και αθόρυβη κίνηση, βγάζει μια μεγάλη πετσέτα θαλάσσης από την τσάντα που είχε στα δεξιά του, τη διπλώνει και τη φτιάχνει μαξιλάρι. Ανασηκώνει ελαφρά το κεφάλι της και την τοποθετεί από κάτω.
Εκείνη σπρώχνει ασυναίσθητα το κορμί της προς το μέρος του ώσπου να ακουμπήσει στο αριστερό του πόδι, ξεφυσάει χαμογελώντας μέσα σ’ ένα αίσθημα ασφάλειας και θαλπωρής, τρίβει σαν γάτα το μάγουλο της στην πετσέτα-μαξιλάρι και συνεχίζει τον νήδυμο ύπνο της.
Κάπως έτσι πρέπει να ‘ναι η αγάπη...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
