| |
Σε ξερω καλα δεν ηθελες πολλα
Σου εδωσα λιγα και τα εκανες αρκετα
Μα σταματησε η καρδια για σενα να ελπιζει
Στο ειχα πει πολλες φορες κατι με φοβιζει
Φευγεις να πας αλλου
Στη δηθεν ευτυχια
Εκει που θα μπορεις να ζεις με ησυχια
Στο χα πει μακρια μου θα ζεις
Και συγχρονος θα πεθαινεις
Τον ερωτας μας θα σκεφτεις
Και τηλεφωνα θα παιρνεις
Και εγω που μενω εδω απλος ακροατης σου
Να υπαρχω κ να ζω ν ακουσω τη φωνη σου
Θυμησου... τη ζωη μας την εκανα ευθεια
Και το γελιο σου που τοσο μου λειπει
Η θυμηση σου εγινε λυπη
Περπατησα σε αδιεξοδα
Νομιζα θα σε ξεχασω
Που για σενα στα ακρα θα το φτασω
Μεινε μαζι μου ως το τελος
Σκεψου για σενα εγω τι κανω
Και αν καποιες φορες σε χανω
Ονειρα και για τους δυο
Παλι μονος μου κανω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
