| |
| | Φθινόπωρο καρδιά μου |  | | | Σας ευχαριστώ φιλαράκια, από καρδιάς...σήμερα γράφω εκθεσούλα...έτσι μου ήρθε..τι να κάνω η δόλια η μάνα η Κουτσουμπίτσα, που είμαι λίγο κουτσή αλλιώς τώρα θα άκουγα το Νταλάρα και τη Φαραντούρη...όπως παλιά, να το ευχαριστηθεί η ψυχούλα μου. | | |
Φθινόπωρο καρδιά μου
Θα ανεβούμε στο βουνό, να μαζέψουμε και φέτος
μια χουφτίτσα ροζ κυκλάμινα.
Να φτιάξουμε ένα νυφικό μπουκέτο.
Κι ας έχει αμολυτά σκυλιά, ας κατέβηκαν οι λύκοι στη πολιτεία.
Και τα τσακάλια διψούν για ανθρώπινο αίμα, καιροφυλαχτώντας
μια αιωνιότητα, ας θέριεψαν τα βάτα και φέτος.
Στο πέρασμα σου μυρίζει, άγρια λεβάντα, μοσχοβολά το άγριο θυμάρι.
Τα μανιτάρια..είναι τόσο όμορφα, παρεούλες, αδερφωμένες καμπανούλες
σ` όμορφα χρώματα.
Φθινόπωρο καρδιά μου..
Πάλι θα σκαρφαλώσεις στα βράχια, με τις λειχήνες.
Στο στρώμα από πευκοβελόνες, πατώντας στη πιο καθαρή
λάσπη του κόσμου.
Έμαθες καρδιά μου..να ξεχωρίζεις, τις λάσπες της πολιτείας.
Έχεις χαρά, πολύ χαρά. ήταν ξερό τούτο το καλοκαίρι.
Πολλά φίδια λιάζονταν στα φρυγανισμένα απ` τον άνθρωπο
βουνά και δάση.
Μα εσύ έμαθες καρδιά μου, να τα προσπερνάς, δεν μπορούν
να σε βλάψουν, όσο κι αν σηκώνουν απειλητικά το κεφάλι.
Χρόνια περπατάς και τα ξερά Καλοκαίρια.
Θα βρεις πάντα μια ανεμώνα στο βράχο.
Δυο παιδιά να κοιτούν το φεγγάρι, χίλια χρυσά στάχια, στ` αλώνια.
Και τους χειμώνες, καρδιά μου, είναι τόσο ωραίες οι άσπρες νιφάδες.
Το πάτημα στο μαλακό χιόνι, οι αμυγδαλιάς που άνθισαν.
Η βροχή που χτυπάει το τζάμι, τα σπουργίτια που ήρθαν για ψιχουλάκια.
Μόνο..μόνο ο πάγος στις ψυχές των ανθρώπων δεν γνωρίζει εποχές,
δεν γνωρίζει λιακάδες.
Μα στ` αλήθεια δεν σου έκρυψε ποτέ τον ήλιο.
Γέλα φύγαμε καρδιά μου, στην ανηφοριά.
Στο ανέβασμα και φέτος και πάντα.
Με ψιλή βροχή ξεδιψούν τα χείλη, στα κίτρινα πεσμένα φύλλα,
ένα χάδι δικό σου, ένα χάδι για εσένα.
Θα στο δώσει η φύση και φέτος..γιατί κράτησες την επιθυμία!
Να θέλεις, να έχεις δικά σου, μια χουφτίτσα κυκλάμινα.
Κι ας γελούν οι μεγάλοι, που δεν το κατάλαβαν ποτέ.
Όσοι θέλουν σήμερα, ήθελαν χθες θα θέλουν κι αύριο
Σμαράγδια και ρουμπίνια, αργύρια και μαλάματα.
Αυτοί που σταυρώνουν τον άνθρωπο!
Καρδιά μου..δεν σε αφορούν πια.
Τις μάζεψες τις νυφούλες σου.
Έβαλες μία και στο πέτο.
Γελώντας..έκανες μια ευχή.
Να σου αφήσουν και του χρόνου, το δάσος, ζωντανό, στολισμένο με χίλια χρώματα.
Οι άνθρωποι! πάντα οι άνθρωποι!
Φθινόπωρο καρδιά μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
24-09-2017 @ 00:43 | Ιστορίες σαν φωτογραφικό άλμπουμ! Τόσο ζωντανές!
::hug.:: ::hug.:: ::love.:: | | Ειρήνη.Δ.
24-09-2017 @ 00:56 | Τι να σου λέω τώρα που με κατασυγκίνησες!!!!
Έχεις χάρισμα οπωσδήποτε!!!!
Συγχαρητήρια!!! | | Μαυρομουστάκης
24-09-2017 @ 00:57 | Με ταξίδεψες Γεωργία μου!!!!
Πολύ όμορφο, γεμάτο συναίσθημα από τη φλόγα της καρδιάς σου!!!!!
Καλό ξημέρωμα... | | smaragdenia
24-09-2017 @ 08:50 | ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΌΓΙΑ ΓΕΩΡΓΊΑ ΜΟΥ
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ | | Άηχος
24-09-2017 @ 09:45 | Με περισσή ευαισθησία και με το δικό σου ποιητικό ταλέντο έγραψες
κάτι εξαιρετικό.
"Πάντα οι άνθρωποι"
Μπράβο σου Αμαρυλίς. | | inokrini
24-09-2017 @ 09:53 | ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: | | ΒΥΡΩΝ
24-09-2017 @ 10:36 | ::up.:: ::hug.:: ::theos.:: | | Rannia . k
24-09-2017 @ 11:23 | Φανταστικές Φθινοπωρινές εικόνες!!!
Καλό μεσημέρι και ένα όμορφο υπόλοιπο Κυριακής!!!
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κοσμάς Δ.
24-09-2017 @ 11:28 | Φθινόπωρο... Μέσα κι έξω!!!
Όμορφο κι αληθινό... Σαν τις ζωές μας!!!
Νομίζω πως έγραψες κάτι που όλους μας εκφράζει...
Πολύ πολύ ωραίο!!!! | | elenioikonomaki
24-09-2017 @ 12:24 | ::wink.:: Όμορφο...ωραίες εικόνες..Όσο για Νταλάρα Φαραντούρη και Βασίλη..ήταν απλά Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Α!!!!!!!!! | | πανσελινος
24-09-2017 @ 18:11 | Μοιάζει να φύσηξε φθινοπωρινό αεράκι και να έφερε όλο το άρωμα απ' τα κυκλάμινα εδώ μέσα.
Με ταξίδεψες και με συγκίνησες, πολύ... Σ' ευχαριστώ. ::love.:: | | adespotoi
24-09-2017 @ 20:27 | καλοί μου άνθρωποι!!! ::love.:: ::clown.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
