| |
[align=center]
Γνώρισες το χάρτινο όνειρο της ζωής
έγραψες επάνω στην ανθρώπινη μοίρα
το πείσμα τον εγωισμό της κάθε σου στιγμής
λάθος νομίζοντας σε δίδαξε η πείρα .
Χάραζες μια ζωή ένα χαμόγελο στη θλίψη
του σκοταδιού το δρόμο φωταγώγησες ΄
την κατάθλιψη διώχνοντας δρομολόγησες
το δάκρυ των ματιών έπρεπε να εκλείψει.
Έφτασες κοντά το Χάροντα ν΄' αγγίξεις
νιώθω πως ψάχνεις τους Θεούς με αγωνία
το χέρι του θανάτου να μην σφίξεις
φύλακας Άγγελος σε αναμένει στη γωνία .
Μια μηχανή που κουρασμένα σου δουλεύει
φθαρμένα τα γρανάζια της συνέχεια γυρνά
κουρδίζεις συνεχώς για να σαλεύει
μια κεντρομόλο δύναμη στη ζήση σε περνά .
Ορμητικά νερά μες στ' όνειρο κυλάνε
μια ψύχρα στο κορμί με χιόνια στα βουνά
μέρες που φεύγουν οι ψυχές που πάνε
αυτοί οι θεοί που σου συν ράβουν την καρδιά .
ένα μεγάλο ευχαριστώ στους μικρούς Θεούς του Ωνασείου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
