| |
| | Στ αγγελούδια της πλάσης φορείς παπουτσάκια |  | | | Καλό Σ.Κ. φιλαράκια, δεν ήταν ένα Πάσχα δεν ήταν δυο, ήταν όλες οι Αναστάσεις της παιδικής μου ηλικίας, πως να μπαλώσω ένα τόσο μεγάλο παράπονο? ευτυχώς που αξιώθηκα με σκληρή δουλειά ν` αγοράσω εκατοντάδες ζευγάρια παπούτσια, τα μοίρασα όλα αφόρετα.... | | |
Γιατί γράφεις ψυχή μου, με αλήθεια στα χείλη
για να έχεις δικό σου, λίγο φως σε καντήλι
τι ζητάς..φουρτουνιασμένη, ένα απάγκιο λιμάνι
οι γραφές δεν σε φτάνουν, να` χεις άσπρο φουστάνι
Περιπλανιέσαι μονάχη στου κόσμου το γκρι
κι όλο θες να κρατάς, της Λαμπρής το κερί
ανεβαίνεις βουνά, να βρεις τον θεό
να ζητήσεις ποτάμια, για τη πλάση νερό
Διψασμένη αιώνες, μες στα βάτα γυρνάς
σ` αγκιλώνουν αγκάθια, το αίμα, αψηφάς
σε πονούν οι ανθρώποι, κάνεις ένα ποίημα
σ` αδικούν, δεν μπορείς, στις ψυχές το κρίμα
Λουλουδάκια ζητάς, ένα κήπο να φτιάξεις
όλο μια νέα ιστορία , επιθυμίας να γράψεις
και χαλάς τα χαρτιά, δεν αρκεί το μελάνι
λέξεις χίλιες σκόρπιες, την αγάπη..στεφάνι
Πως να τη βάλεις ψυχή μου, σ` όλες τις λέξεις
τα σκοτάδια του κόσμου, πως να τ` αντέξεις
στα γυαλιά περπατάς, ένα γυαλί στη καρδιά σου
ένας δρόμος τραχύς, τα μεγάλα ονειρά σου
Κι όλο γράφεις και σβήνεις, να ξορκίσεις κακίες
μες στις λέξεις μαζεύεις, του μυαλού σου πορείες
ένα κουβάρι οι σκέψεις, ένα κουβάρι η ζωή
αγγελικό θέλεις το κόσμο κι έχεις τόσα γιατί
Όλο γράφεις το δείλι, την αυγή, τα χρόνια
κι αγαπάς τα χαρτιά, σαν λουλούδια σε κλώνια
γιατί γράφεις ψυχή μου, να γεμίσεις το κόσμο
αρμπαρόριζα, δάφνη, θυμάρι και δυόσμο
Τα παιδιά! θέλεις να` χουν Λαμπρής λουστρινάκια
στ αγγελούδια της πλάσης, φορείς παπουτσάκια
σαν εκείνα τα μαύρα! με το μπαρετάκι
που είχες τόσο ζηλέψει, όταν ήσουν παιδάκι
Αχ! ψυχή μου καημένη, κουβαλάς το παιδί
το φτωχό το σπουργίτι, στου βοριά το κλαδί
μιας λύπης λυγμός η παιδική ελειψή σου
γράψε καλή μου, Ανάσταση!!! ήταν θυμήσου
Παιδιού το παράπονο!!!! δεν βγήκε απ` το στόμα!!!!!!
γράφε ψυχή μου, μην κλαις...ένα ποίημα ακόμα
Δεν είπα ποτέ στη μάνα, πόσο πολύ τα ήθελα, να μην την στενοχωρήσω, ευχαριστώ, Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
30-09-2017 @ 08:59 | Περιπλανιέσαι μονάχη στου κόσμου το γκρι
κι όλο θες να κρατάς, της Λαμπρής το κερί
ανεβαίνεις βουνά, να βρεις τον θεό
να ζητήσεις ποτάμια, για τη πλάση νερό
Θαυμάσιο Γεωργία!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
30-09-2017 @ 09:12 | Κι όλο γράφεις και σβήνεις, να ξορκίσεις κακίες
μες στις λέξεις μαζεύεις, του μυαλού σου πορείες.....
ξυπνάς κρυμμένα συναισθήματα στο χρόνο...όμορφο και καλοδουλεμένοΓεωργία μου καλημέρα!
::blush.:: ::love.:: ::love.:: | | inokrini
30-09-2017 @ 09:20 | ::love.:: ::love.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-09-2017 @ 09:23 | Δεν θέλω φίλοι μου να σκεφτείτε ότι κομπάζω, θα με πείραζε πολύ αυτό, μόνο αλήθεια γράφω, από τα 22μου είχα δική μου δουλειά, αγόραζα παπούτσια όλα όσα μου άρεσαν, μετά έβλεπα ότι δεν με βολεύανε στην ορθοστασία, κράταγα ένα έδινα 5 , ακόμα και σήμερα 50 χρόνια μετά κοιτώ στους ανθρώπους πρώτα τα παπούτσια, με την ίδια πάντα επιθυμία, είχα πονέσει πολύ, η φτώχεια είναι μεγάλη πληγή, ευχαριστώ ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κοσμάς Δ.
30-09-2017 @ 09:26 | ::hug.::
Παρά πολύ όμορφο!!!
::theos.:: | | smaragdenia
30-09-2017 @ 10:15 | ΓΕ ΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΦΤΩΧΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΓΑΛΟΤΣΕΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ
ΠΟΥ ΤΙΣ ΠΛΕΝΑΜΕ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΥΑΛΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ
ΑΛΛΑ ΧΡΟΝΟΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΓΕΜΑΤΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ
ΑΣ ΦΟΡΟΥΣΑ ΜΟΝΟ ΓΑΛΟΤΣΕΣ ΚΙ ΑΣ ΓΥΡΝΟΥΣΑΝ ΠΙΣΩ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ | | Τρικαλα13
30-09-2017 @ 10:59 | ::rol.:: ::love.:: | | Μαυρομουστάκης
30-09-2017 @ 22:19 | Μπράβο Γεωργία!!!
Γράφειϛ με συναίσθημα και αγγίζειϛ!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-09-2017 @ 23:33 | Σας ευχαριστώ από καρδιάς για τα όμορφα λόγια σας σήμερα, είναι γεγονός ότι η θλίψη με εμπνέει...μα τούτο εδώ το παράπονο, ας λείψει φίλοι μου από τα παιδιά της οικουμένης, ας προσπαθήσουμε όλοι γι` αυτό, Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
