| |
05/03/17 Ε.Ο
Έψαξα νύχτα να σε βρω, μικρή μου να μ’ ακούσεις.
Και γύρισα την γειτονιά, μεσάνυχτα,
μα δεν σε βρήκα πουθενά.
Και το φεγγάρι φώτισε τον δρόμο να μου δείξει,
σαν φίλος μου παρηγοριά, μες στην φτωχή την γειτονιά
τον πόνο μου να ακούσει.
Σου είπα μετάνιωσα, φώναξα, έκλαψα
πως τελειώσανε εκείνες οι φορές.
Σε είδα να κλαίς μα εσύ δεν φταις
κομμάτια έγινα και έσπασα σε
χίλιες δυο μεριές, σε χίλιες δυο μεριές.
Ο χρόνος όμως πάγωσε, σε εκείνο σου το βλέμμα
και το φεγγάρι έφυγε, έφυγε
λυπήθηκε για μένα.
Στην γειτονιά σου άλλο πια , δεν θα ξαναπατήσω
έτσι μου είπες φεύγοντας, κλαίγοντας
και δεν κοίταξες πίσω.
Σου είπα μετάνιωσα, φώναξα, έκλαψα
πως τελειώσανε εκείνες οι στιγμές.
Σε είδα να κλαις, μα εσύ δεν φταίς
κομμάτια έγινα και έσπασα σε
χίλιες δυο μεριές σε χίλιες δυο μεριές...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
