| |
Τα κλειδιά
Κρατώ στα χέρια τα κλειδιά που μου ‘δωσες γλυκιά μου
σαν μου ‘πες μην τ’ απαρνηθείς γιατ’ είναι της καρδιάς μου.
Μου ‘ πες και μου παράγγειλες καλά να τα κρατήσω
αφού μου είπες σύντομα κοντά σου θα γυρίσω.
Κι’ εγώ κρατάω τα κλειδιά σφιχτά στα δυο μου χέρια
κι’ όλο ρωτώ τον ουρανό κι’ όλο ρωτώ τ’ αστέρια.
Γιατί αργείς αγάπη μου να ‘ ρθείς να μ’ ανταμώσεις
και την καρδιά που μου ‘ ταξες να ‘ρθείς να μου την δώσεις;
Κρατώ στα χέρια τα κλειδιά μα πέρασαν τα χρόνια
τ’ άλλοτε μαύρα μου μαλλιά άσπρισαν σαν τα χιόνια.
Μα εγώ πιστός σε καρτερώ με τα κλειδιά στο χέρι
ίσως να ‘ρθείς την χαραυγή μικρό μου περιστέρι.
Έλα λοιπόν και μην αργείς τα χρόνια ‘χουν περάσει
και τα κλειδιά στα χέρια μου έχουνε πια σκουριάσει.
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
3-10-2017
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
