| |
Πέθανε ο Αργεάδης Αλέξαντρος
βασιλιάς και στρατηλάτης... νέος
με την σκόνη της μάχης απάνω του.
Τι κρίμα! Δεν θα μάθουμε...
τ' ακρωτήρι, σάμπως θα 'θελε, της Καρχηδόνας.
Στη Σύγκλητο της Ρώμης
αν θα πήγαινε ή στων Κινέζων τα τείχη
με το διάδημα του Άμμωνος Ρα
κι αν εκεί ποτέ τα ελληνικά θα φτάναν
ή... στους λαούς των Αράβων
άραγε, τι θέση τάχα θα 'χαν
οι φιλοσοφίες και οι ρητορείες από ήθη ξένα;
Και τί να γύρευαν οι Σατραπείες,
στις πόλεις με τις Δημοκρατίες
και στις Αλεξάνδρειες
των μύθων και των άωρων μεγαλείων;
Δεν θα μάθουμε... Τι κρίμα!
Τον δίδαξε άριστα ο Σταγειρίτης
- εύλογα, καθώς τον θυμόταν σε κάθε ήττα και νίκη -
πως δεν θα 'φηνε ο χρόνος τίποτα,
σαν να μην είχε ποτέ κάτι γίνει ,
αν, για την υστεροφημία ως Δαναός,
δεν φρόντιζε, που τέτοιοι φέρνουν άθλοι
σε συνομήλικους του Αχιλλέα, όπως αυτός.
Μα! Είναι κρίμα που δεν θα μάθουμε ποτέ
χορτασμένος αν ίσως των μαχών,
όψιμος στα νιάτα του πως θα ήταν ή γέρος,
πιότερο σοφός ή ισχυρογνώμων κακός ;
Δεν θα μάθουμε ποτέ
και είναι, αλήθεια, κρίμα,
εν καιρώ ειρήνης,
Έλληνας στους Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων,
τι Αλέξαντρος του Φιλίππου θα ήταν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
