| Κάτω απ' το φως του φεγγαριού
μου ζητάς γι' αγάπη να σου πω
βλέποντας δύο χέρια σφιχτά...
Περπατούν μαζί,ταυτόχρονα,
έχουν γίνει ένα*στην ροή
του ανθρώπινου του ποταμού
δίνουν μια ζωή,το νόημα
στην απροσωπία που κοιτώ.
Είμαι κάπως λίγος για αυτά.
Τ' άφησα ανέγγιχτα σχεδόν,
μες στη λήθη*τα 'χω για τρελά...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|