| Κάτω απ' το φως του φεγγαριού
μου ζητάς γι' αγάπη να σου πω
βλέποντας δύο χέρια σφιχτά...
Περπατούν μαζί,ταυτόχρονα,
έχουν γίνει ένα*στην ροή
του ανθρώπινου του ποταμού
δίνουν μια ζωή,το νόημα
στην απροσωπία που κοιτώ.
Είμαι κάπως λίγος για αυτά.
Τ' άφησα ανέγγιχτα σχεδόν,
μες στη λήθη*τα 'χω για τρελά...
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|