Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προέλαση
 
Ξαφνικά,
δεν με ένοιαζε
τίποτα.

Δεν ήμουν
αδιάφορος,
δεν ήμουν αδαής.

Δεν είχα χάσει
την ελπίδα.

Όμως,
από μέσα μου,
ξεχυνόταν
μια δύναμη,
τόσο γενναία,
τόσο ανυπέρβλητη,
τόσο πρωτόγονη,
διαχρονική
και ουσιώδης,
που τα εμπόδια,
οι δυσκολίες,
οι κάθε λογής
ανθρώπινες κακίες
και μικρότητες,
φάνταζαν
στα μάτια μου,
που σπίθιζαν
σαν ηφαίστεια,
ως μικροί,
ανεπαρκείς
νάνοι,
που δεν είχαν
την ισχύ,
να με βλάψουν.

Που δεν είχαν καν
την πρόθεση,
να με βλάψουν.
Ως συμμάχοι,
στο μεγάλο ταξίδι,
από εμένα
προς τον μεγάλο
εαυτό.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
07-10-2017 @ 02:40
καλό ξήμερωμα σε όλους ::lost.::
Κων/νος Ντζ
07-10-2017 @ 10:14
::up.:: ::up.:: ::up.::
kapnosa-v-ainigma
07-10-2017 @ 11:36
::love.:: ::love.:: ::love.::
inokrini
07-10-2017 @ 20:28
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο