| |
Πάντα θα ΄ναι λίγα..
Τους όρκους μου δίνω, χαλί σου να γίνω
και ό, τι προστάξεις εγώ εκτελώ
τα θέλω σου πίνω , κι ας είναι κινίνο
κι ας μοιάζουν οι πράξεις παιχνίδι τρελό !
Φορτίζω τις σκέψεις , μην κάτι γυρέψεις ,
προτού η ανάγκη , να ‘ρθεί να σε βρεί
φροντίζω μη μένεις , στις χάρες σου πένης
πριν έλθουν φαλάγγι , κακά και καημοί ..
[I]Ποτέ δεν είπα όχι , σε ότι είχες ζητήσει
και πάντα υπήρχε λύση , σε κάθε σου στιγμή
δεν μ΄ είχες στην απόχη, απλά, ταιριάζαν στόχοι
πορέψαμε στην ζήση, πιστοί κι οι δυό μαζί..[/I]
Σαν πάνω σου γέρνω , την θέρμη σου παίρνω
γλυκά μ΄ αγκαλιάζεις , μου δίνεις πνοή
ζητώ την γαλήνη , κι η λάμψη σου αφήνει
αυτά που πηγάζεις : Χαρά και Ζωή !
Ποτέ δεν μ’ αφήνεις , κι αγάπη μου δίνεις
μου κλείνεις το μάτι , με δάκρυ θαμπό,
τα μαύρα μου γδύνεις και στ΄ άσπρα με ντύνεις,
μου είσαι σταράτη, γι αυτό σ’ αγαπώ !…
[I]Ποτέ δεν είπες όχι , στο λίγο που με ξέρεις
και πάντα μου προσφέρεις , χαμόγελο ζεστό
σου ήμουν σαν μετόχι , μα εσύ σαν Άγια κόγχη
για πάντα θα ΄ναι λίγα , τα όσα σου χρωστώ..[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
