| |
| | Όνειρα άντι για όρια |  | | | Σας ευχαριστώ όλους που με διαβάζετε... έχω χαθεί λίγο στους ρυθμούς της πόλης... θα επιστρέψω σύντομα! | | |
Τα περισσότερα συναισθήματα ζουν με όρια,
σαν ένα κράτος που τα σύνορα φυλάει,
μα εγώ με εκείνη, όπως πάντα, κάνω όνειρα
κι έχω συναίσθημα που τ' όρια μου σπάει.
Πια δεν μιλάω για τα "πρέπει" ή τα "μπορεί"
αυτά τα χάσαμε στο πρώτο μας φιλί
δε σας μιλάω, ούτε για εμπιστοσύνη
αυτή υπήρχε, θα υπάρχει, έχει μείνει.
Μιλώ για χτύπους καρδιάς που αντέξανε στο χρόνο
μιλάω για το συναίσθημα, που συντηρείται μόνο
χωρίς φιλιά ή αγκαλιά, χωρίς γλυκιά κουβέντα
έτσι σα να ΄ναι εμμονή...
το νιώθω πάντα να 'ναι εκεί,
μόνο για μια γυναίκα.
Μα αυτό μονάχο δεν αγγίζει τα όρια μου,
είναι ο χρόνος κι απόσταση που βάλαμε μαζί
να σπάω τόσα όρια μ' ασπίδα τα όνειρα μου
στο χρόνο να αφήνομαι με τόση υπομονή
ποτέ μου δεν επέλεγα αυτή την αρετή
κι όμως για κείνη... είναι εκεί...
Θα έλεγα το πρόβλημα, πως χρήζει θεραπείας
ίσως θα έπρεπε να δω κάποιο γιατρό
ή να το λύσω με το τρόπο του καθένα
σε άλλους έρωτες κι εγώ να αφεθώ.
Μπορεί μ' αυτό να ξεχαστώ...
μα δε μου είναι αρκετό.
Είναι κι αυτή η αίσθηση, που ξέρω πως το ίδιο
συμβαίνει μέσα της, το έχουμε κοινό,
σα να 'ναι ένας τρόπος, για να δούμε και οι δύο
αν το συναίσθημα που έχουμε,
θα αντέξει στο καιρό,
αν το ρομαντικό, θα μείνει αληθινό.
Συναντηθήκαμε ξανά πριν λίγες μέρες
σαν δυο κομμάτια από πάζλ, που έμεινε μισό
'φτάναν απλά να μοιραστούμε δυο κουβέντες
το παρελθόν, -μες στο παρόν μας- ζωντανό.
Πόσο παράλογο σας φαίνεται το ξέρω,
αν δεν το ζούσα, θα το έλεγα κι εγώ
μα δίχως όρια το σύμπαν είναι λίγο
όταν βασίζεις κάθε βήμα στο κενό
εμείς το κάνουμε κι οι δυο...
είν' το μικρό μας μυστικό...
μπορεί να λείπει, μα το νιώθω είναι εδώ
και ξέρει πως... την αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
kapnosa-v-ainigma
09-10-2017 @ 15:22 | Τα περισσότερα συναισθήματα ζουν με όρια,
σαν ένα κράτος που τα σύνορα φυλάει,
μα εγώ με εκείνη, όπως πάντα, κάνω όνειρα
κι έχω συναίσθημα που τ' όρια μου σπάει.... ::love.:: | | CHЯISTOS P
09-10-2017 @ 17:10 | Κάτσε καλά είσαι και δοκίμασε την νέα γραφή !
Έγραψες ένα ζωντανὀ ποίημα ! | | **Ηώς**
09-10-2017 @ 18:57 | πράγματι ένα αληθινό ποίημα έξω από όρια και φράχτες...
στ'αφιερώνω
εξαίρεση
πόσο απόθεμα τώρα πια...
όταν η νοσταλγία
περιδιαβαίνει την ερημιά απαρατήρητη,
σέρνοντας την αξιοπρέπεια
με μια περηφάνεια κρεμασμένη
στου χρόνου τα ρέλια,
μη μιλάς με πνοές...
ξεγύμνωσε την αλήθεια σου
εσύ μου δίνεις τον κανόνα
εγώ σου δίνω την εξαίρεση....
© φ.κ 28_09_2013
https://www.youtube.com/watch?v=KC267Lw-t9I ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia
09-10-2017 @ 21:32 | ΣΤΑΜΑΤΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΓΙΑΤΡΟ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΟΥΛΩΣΕΙ ΟΣΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΧΕΙΣ
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-10-2017 @ 23:01 | Σταμάτη...φίλε μου, με γνωρίζεις από κοντά κι είμαι μεγάλη πια, την η πρώτη μου αγάπη δεν μου έφυγε τελείως απ` το μυαλό κι ας περάσαν 40 χρόνια, ειδικά την πρώτη δεκαετία πριν γνωρίσω τον άντρα μου ζούσα μόνο για εκείνη την αγάπη κι όλες οι καινούριες γνωριμίες έμπαιναν πάντα στη σύγκριση. Δεν έκανα καλά φίλε μου, όταν γνώρισα τον άντρα μου, έλειπε μόνο εκείνο το τρελό πάθος τ` άλλα όλα υπήρχαν, ήρθαν κι άλλα με το χρόνο, πολλές φορές σκέφτηκα αν θα ήμουν τόσο ευτυχισμένη με εκείνο το αγόρι, όχι δεν θα ήμουν, γιατί ο άντρας μου μ` αγάπησε και μ` αγαπά περισσότερο από την πρώτη μου αγάπη. Ευτυχώς που το κατάλαβα σχετικά νωρίς και δεν έδιωξα άλλον έναν άνθρωπο από τη ζωή μου, θα είχα χάσει την ευλογία του να σ` αγαπούν εκτός του ν` αγαπάς. Είχα όμως πάντα ένα ερώτημα...μ` αγάπησε αυτός ο νεαρός όσο εγώ? τον ρώτησα 20 χρόνια μετά στο τηλέφωνο, μου είπε ναι..μα κατάλαβα απ` το τόνο της φωνής ότι λέει ψέματα. Δεν υποστήρηξε εκείνη τη λατρεία τότε και μου είπε και ψέματα. Υπάρχει μέσα στις αναμνήσεις μου, μα έχω πλέον τη βεβαιότητα ότι μόνον εγώ αγαπούσα κι ευτυχώς που δεν έφαγα κι άλλη δεκαετία σε μιά πλάνη, η γνώμη μου...φύγε!! ψάξε αλλού, έχε τα μάτια σου ανοιχτά, κανείς δεν αξίζει την αγάπη μας αν δεν έχει κι αν δεν μπορεί να μας δώσει αν όχι την ίδια έστω μια σταλιά λιγότερη. Σου έγραψα έτσι ειλικρινά γιατί είσαι νέος, θα μπορούσες να είσαι γιος μου, Γεωργία. Ακουσέ με..δεν δίνω συμβουλές...μην βρεθείς μετά από 20 χρόνια να σου πουν.. όπως εμένα .ότι λάτρεψαν και τη γυναίκα τους...που γνώρισαν μετά από 3-5 !!!!μήνες αφού χωρίσατε.... ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Skylight
10-10-2017 @ 02:49 | Σας ευχαριστώ όλους σας για τα όμορφα σχόλια σας και που με διαβάζετε... Ευχαριστώ φωτεινή για την όμορφη αφιέρωση!!! Γεωργία μου σε ευχαριστώ για τις συμβουλές πιστεύω όμως ότι μερικά πράγματα αξίζουν να δοκιμαστούν στο χρόνο δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι... ίσως να είμαι πολύ ρομαντικός... αλλά η ιστορία θα δείξει... Παρόλο που διαφωνώ καταλαβαίνω ότι μου το λές σα μητέρα μου και σε ευχαριστώ γι την συμβουλή σου (θα με βοηθήσει αν έχω άδικο… θα έχω να σκέφτομαι ότι κάποιος που εκτιμώ με προειδοποίησε και εγώ επέλεξα να μην τον ακούσω…) Μέσα απ την καρδιά μου σας ευχαριστώ πολύ όλους!!!
| | inokrini
10-10-2017 @ 10:16 | μα δίχως όρια το σύμπαν είναι λίγο
όταν βασίζεις κάθε βήμα στο κενό
ολο υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
