| |
Μετα την μαχη
στην κοιλαδα το αιμα
σαν μεθη πλαναται
αφηνοντας μια γευση
σιδερενια.
Δεν μπορεις να σηκωσεις τα ματια σου
αρνεισαι να δεις το γαλαζιο
μονο τις πληγες σου μετρας
σαν λαβαρα απο χρυσο.
Τις πληγες των αλλων ομως
που σαν γερακια
διογκωνουν ακομη περισσοτερο
τον πονο σου,
δεν τις βλεπεις
προτιμας να τις σκεπασεις
στην μανια του δολοφονου.
Λιβαδι απο πτωματα
το ενα πανω στο αλλο
γεμιζουν το οπτικο σου πεδιο
με σκονη
σταχτη
και αντικειμενα ευτελους αξιας
που θελουν να λεγονται
σωματα
προσωρινες κατοικιες
της μοναδικης μαγειας
που εχει απομεινει στον κοσμο.
Εχεις χασει τα παντα
σε λιγες μονο ωρες,
οσο γρηγορα κυλουν
τα αιματινα δακρυα των νεκρων σου.
Αυτους που σκοτωσαν
αυτους που εσυ
απλα ελευθερωσες.
Σαν μαυρη κορδελλα
η ψυχη του καθενος
ξετυλιγοταν προς το απειρο
φθανοντας εκει που εσυ
ισως να μην φτασεις ποτε.
Χερια
τα πιο δολια οπλα.
Η αθωωτητα τους
επιμελως κρυμμενη κατω απο την σαρκα
αυτην που θες να απαλλαγεις
εχει αποτυπωθει πανω σου
οπως οι λεκεδες αιματος
οι οποιοι δεν θα ξεθωριασουν ποτε
μονιμο δειγμα ενοχης.
Για την πατριδα
μαυρη μουσκεμενη γη.
Αν αυτος ειναι ο παραδεισος
τοτε και εγω εκει θαφτηκα φιλε
απο σενα
για μια πατριδα.
Για τα ιδια ιδανικα.
Σπαρτιατικο το βλεμμα σου
βυθισμενο στον Καιαδα
ολοι μαζι
την ιδια καταρα εχουμε στο χερι.
Το νεο προπατωρικο αμαρτημα
για μια νεα εποχη.
Ας κλαψουμε ο,τι μας στερησες
ας κλαψουμε το αιμα σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
