| |
Το χώμα απότιστο γεμάτο χαρακιές
κι εσύ κονσέρβα κι άλλη έβαλες στο ράφι
εκεί που ξωτικά ποτά απ' το Μαρακές
στοίβαζες χρόνια κι ας σου στοίχιζαν χρυσάφι
Πάλι το τέλος λένε έφτασε στη γη
μα ο κομήτης που περνά, δε λέει να πέσει
και μια ασθένεια ξανάρθε παιδική
που βάλθηκε να μας εξολοθρεύσει
Χαμένο πέρασμα μετράς για τη ζωή
και μοιάζει ο θάνατος σα λύτρωση κι αν έρθει
του κόσμου η ανάσα σαν απόκοσμη βοή
ίδια την άκουσες, νηφάλια και στη μέθη
Το μεσημέρι σου σε ζώνη στην TV
καθηλωμένη με τις ώρες και με ζήλο
σ' αυτά που σπούδασες να κάνεις διατριβή
15χρονα σου λεν, διαλέγουν φύλο
Όσους απέρριψες τους βλέπεις να 'χουν "Fans"
κι αν ξεμακραίνεις, σαν το διάολο στο λιβάνι
θα συμβιώνεις με διέμφυλους και Τρανς
θα γονατίζεις με Χριστό και με Κοράνι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
