| |
Όποιος σε βράχο ακουμπά
λαλιά, ποτέ δε θα του πάρει
κι αν το κύμα τον σκουντά
με ήλιο, αλλά και με φεγγάρι
σαν ακλόνητος μικρός θεός
γεύσεις ζωής που έχει πάρει
μάρτυς του πλέριος ουρανός
κι εκείνος έσχατο κουφάρι
άμμου μπλεγμένη φορεσιά
δαρμένη θάλασσας αλμύρα
που αγγίζει τούτη τη δροσιά
αυτή που θα γενεί πλημμύρα
πάει κι αυτός να ξεχαστεί
όπως και τόσα άλλα λάθη,
η αγωνία του δε θ' ακουστεί
χαμένη στης ζωής τα πάθη
αλοίμονος εκεί μοιρολογά
το γένος των ανθρώπων
τ' αγλάϊσμα του ρολογά
τα χνώτα άλλων κόπων
κι εγώ φθαρτό κορμί μου
για βράχο έχω την ψυχή
έχω για κύμα την ορμή μου
άφατο εγωισμό να απηχεί
Ηράκλειο 3/7/06
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
