| |
[align=center]
Εγώ χωρίζω την ζωή πάντα σε δυο κομμάτια
το ένα νομίζω φλέγεται το άλλο παγωμένο
εκείνο οπού καίγεται το βλέπουν με τα μάτια
το άλλο πόνο της καρδιάς το έχουν ειπωμένο .
Τα δυο κομμάτια έσμιξα μου μίλησαν γι' αγάπη
την ώρα κάποιου δειλινού που ήρεμος καθόμουν
ρώταγα τους περαστικούς γράφοντας σε κιτάπι
και απαντήσεις έπαιρνα που ούτε φανταζόμουν.
Ο γέρος, αναστέναξε και μου είπε αδυναμία
ο νέος, το παρελθόν το μέλλον και το τώρα
η γιαγιά , ότι είναι δηλητήριο με διαφορά καμία
η νέα , θέλει στ' άστρα ν ανεβεί δεν περιμένει ώρα.
Μεσόκοπος, απάντησε αρχή και τέλος νιότης
τυφλός, είναι η αγάπη του το φως του για να δει
καλόγερος, μόνο ένας θεός τα πάντα ματαιότης
εφτάχρονη, στη μάνα στο πατέρα της έτρεξε να το πει
Αγάπη, είναι μαγική αιτία που μας τρέφει
φωτίζει την γη γύρο μας την κάνει ιδανική
η δύναμη που σε τραβά σε πάει για τα νέφη
είναι γαλήνη της ψυχής και τρέλα μαγική.
καλό ΣΒΚ στιχοπαρέα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
