| |
ΜΙΑ ΑΥΡΑ ΦΟΡΕΣΙΑΣ ( ΑΦΑΙΑ) 17-10-17
Από τη συλλογη --στοχασμοι--
- Ε γω δεν είμαι ποιητής, μήτε και συγγραφέας,
νιώθω σαν αύρα φορεσιάς, θεότητος Αφαίας!!!!
που είχε σπάνια ομορφιά, σαν θεοθυγατέρα
και ήταν διδασκάλισσα για τα μυαλά του κόσμου
και της ψυχής η γιάτρισσα, μές στον περίβολό μου
σαν θα ζητούσαν για ναρθούν, πολύ να την τιμήσουν
…………………………..
τριγύριζε τα σύμπαντα, ντυνόταν με ακτίνες
κατέβαινε στη θάλασσα να δει τις αδερφάδες
άγιες να δώσει συμβουλές και νάματα θριάμβου.
Αέρινα στεκότανε,αέρινα μιλούσε
ροδόσταμο στα χείλη της,στα λόγια της κερνούσε
αγάπη μόνο κι έρωτα, γι’ ανώτερες αξίες
χρυσοσταλίδες του Φωτός, έριχνε στις κερκίδες
κι όποιος προλάβει, το’περνε, κερί μες στην ψυχή του
να βλέπει και να προχωρά, στην κάθε διαδρομή του
………………………………………
Κατέβηκε κάτω στη γή,να δεί και τους ανθρώπους
με άλλη γλώσσα τους μιλεί,ζητά, μη θέλουν θόκους
μα έχουν κλείσει τα αυτιά,ψυχή και η καρδιά τους
θλιμμένη νύμφη τριγυρνά, πολλές φορές πετώντας
κι άλλοτε πάλι σεργιανά, στους κάμπους τραγουδώντας
της φύσης της ,την ομορφιά,του ουρανου το κάλλος
θέλει να’νοίξουν βλέφαρα κοιμώμενων ανθρώπων
και να κοιτάξουν στη Λαμπρή, την ώρα που ξανοίγει
που αμολιέται το σκοινί, κι όλα τα λευτερώνει
κι ενώνει γη και ουρανο κι η αγάπη δεν τελειώνει
…………………………………………..
Τόση η εμμορφαδα της!!!! Κι η φήμη της απλώθη
λαμπρή η κόρη του Διός,βραβείο η γη εδόθη
κι ελευθερία να γυρνα,σε όρη σε φαράγγια
στους ποταμούς να λούζεται,κι όλα να’ναι καθάρια.
Πότε νεράιδα θα την δείς,πότε σαν πριγκιπέσσα
πότε να είν ‘ιέρεια, στα Ιερά του Δία,
σ’όποια ψηλή βουνοκορφή, τα σύννεφα αγγίζουν
κι ανοίγουν πύλες αστρικές, το δρόμο να ορίζουν.
Δονεί το πνεύμα της ψυχής, μ’ενέργεια τυλίγει
και με χρυσό σταυρό χτυπά,κάθε αρνητικό
που βρίσκεται στο διάβα της,το έργο να εμποδίζει
στο Γιούχτα έχει άσβεστο να καίει θυμιατο
……………………………………………
Να καθαρίζει τη βρωμιά, από ανθρωποθυσίες
να λυτρωθούνε οι νεκροι, το αίμα να ησυχάσει
ν’αλλάξει θέλει ο λαός,όλη η γη, η πλάση
θυσία άλλη μη γενή,μη μολυνθή ναός.
Νύμφη του δάσους, των βουνών ,ξέρει τι κυνηγάει!
Δεν ειν’ελάφια ιερά, μήτε πουλιά αιθέρια!
Διώχνει με πείσμα τ’άγρια και μισητά θηρία
πού’γιναν τυραννομορφές,και φτάνουν ως τ’αστέρια
και δεν αφήνει τη νυχτιά κάτω για να τα ρίξη( τ’αστερια)
μα τα κρατα σε κάνιστρα τη μέρα να φωτίσει
να στολιστεί λαμπρή Κυρά και μορφοθυγατέρα
στη γη ένα γύρο να βρεθεί, να την αρωματίσει
Κ.Λ.INOKRINI
Ο Μύθος της Αφαίας
Η Άφα ή Αφαία δεν είναι άλλη από τη Βριτόμαρτη ή Δίκτυννα. Αυτή λοιπόν η Βριτόμαρτη ή Δίκτυννα ήταν κόρη του Δία και της Κάρμης. Η Κάρμη ήταν κόρη του Εύβουλου και εγγονή της Δήμητρας. Ο Δίας ενώθηκε με την Κάρμη στην Καινώ της Κρήτης κι έτσι γεννήθηκε η Βριτόμαρτη - Δίκτυννα. Αγαπημένη της απασχόληση ήταν να γυρνά μέσα στα δάση και είναι ευνόητο ότι αγαπούσε την Άρτεμη, γι' αυτό και την ακολουθούσε συνέχεια. Υπάρχει η άποψη ότι αυτή είχε επινοήσει το κυνηγετικό δίχτυ, γι' αυτό και ονομάστηκε Δίκτυννα.
Κάποτε την είδε ο Μίνωας, την ερωτεύτηκε και επειδή αυτή αρνήθηκε να ενωθεί μαζί του άρχισε να την κυνηγά. Εννιά μήνες την κυνηγούσε συνέχεια από βουνό σε βουνό κι από λαγκάδι σε ραχούλα. Κάποτε όμως την πρόφτασε πάνω σε κάποιο ακρωτήρι• όχι γιατί κουράστηκε η Βριτόμαρτη, αλλά γιατί πιάστηκε το φόρεμά της σε μια μυρτιά. Πριν προλάβει όμως ο Μίνωας να την κάνει δική του η Βριτόμαρτη πήδηξε στη θάλασσα και βρέθηκε στα δίχτυα των ψαράδων. Τότε οι παλιοί κάτοικοι της Κρήτης, οι Κύδωνες, την ονόμασαν Δίκτυννα και τη λάτρεψαν σαν θεά στο "Δικταίον όρος".
Υπάρχει όμως και παραλλαγή του μύθου που λέει τα εξής:
Η Βριτόμαρτη, κόρη του Δία και της Κάρμης, γεννήθηκε στη Φοινίκη. Επειδή ήθελε να διατηρήσει την αγνότητά της άφησε την πατρίδα της και ήρθε στο Άργος κοντά στις κόρες του Ερασίνου, τη Βύζη, τη Μελίτη, τη Μαίρα και την Αγχιρρόη. Από 'κει πήγε στην Κεφαλληνία, όπου οι ντόπιοι της έδωσαν το όνομα Λαφρία.
Αργότερα βρέθηκε στην Κρήτη όπου την είδε ο Μίνωας, την αγάπησε κι άρχισε να την κυνηγά. Τότε η Βριτόμαρτη κρύφτηκε στα δίχτυα κάποιων ψαράδων κι έτσι γλίτωσε απ' το Μίνωα. Ένας όμως απ' τους ψαράδες, ο Ανδρομήδης, την πήρε μαζί του και με το πλοίο του την έφερε στην Αίγινα. Εκεί προσπάθησε να την κάνει δική του, αλλά η Βριτόμαρτη για να ξεφύγει άρχισε να τρέχει γρήγορα μέχρι που έφτασε σε κάποιο άλσος. Όταν οι ντόπιοι έψαξαν να τη βρουν βρήκαν στη θέση της ένα άγαλμα κι όχι την ίδια. Τότε λοιπόν την ονόμασαν Αφαία (δηλαδή άφαντη), τη λάτρεψαν σαν θεά και στον τόπο εκείνο τής έκτισαν ιερό.
Σύμφωνα με την ανάλυση του μύθου από τον Ι. Θ. Κακριδή στη σελ. 273 του 3ου τόμου της Ελληνικής μυθολογίας, η Βριτόμαρτη είναι μια μινωική σεληνιακή θεότητα που τα δύο ονόματά της σηματοδοτούν τη συγχώνευση δυο κρητικών θεοτήτων της Βριτόμαρτης στην ανατολική Κρήτη και της Δίκτυννας στη δυτική. Πρότυπο ήταν η Αστάρτη της Γάζας. Στην ολυμπιακή θρησκεία, επειδή καλύπτεται από την αντίστοιχη Άρτεμη, ξέπεσε σε ηρωίδα. Εξάλλου η Άρτεμη αποκτά ως λατρευτικά τα ονόματα : Αφαία, Λαφρία, Βριτόμαρη, Δίκτυννα.
Η μυθοποιημένη παρετυμολογική σχέση με τα δίχτυα των κυνηγών ή των ψαράδων ευνοήθηκε από τα σεληνιακά γνωρίσματα της θεάς, μιας και τα δίχτυα θεωρούνται ως όργανο μαγείας. Οι περιπλανήσεις της συσχετίζονται με τις φάσεις της Σελήνης.
Η Θεά που λάτρευαν οι κοπέλες και οι νέοι κυνηγοί στο ανατολικό τµήµα της Κρήτης. Είχε ως ιερά της δέντρα το πεύκο και τον σχίνο. Στο Ιερό της έµπαιναν µόνον µε γυµνά πόδια. Σαν νεαρή Παρθένος, η Βριτόμαρτις ήταν πολύ αγαπητή στην Αρτέμιδα και την ακολουθούσε παντού. Ήταν αυτή που επινόησε τα κυνηγετικά δίχτυα και της κρατούσε τα κυνηγόσκυλα δεμένα. Όταν ο Μίνως την ερωτεύθηκε, η Βριτόμαρτις προσπάθησε να κρυφτεί στα πυκνόφυλλα δάση και στα υγρά λιβάδια. Όμως ο Μίνως, φλογισμένος από τον πόθο του, την κατεδίωξε αδιάκοπα για εννέα μήνες, ώσπου η Βριτόμαρτις από την απελπισία της ρίχτηκε στη θάλασσα από τα βράχια του όρους Δίκτη. Κάποιοι ψαράδες την έσωσαν, καθώς έπεσε στα δίχτυα τους και η Άρτεμις θεοποίησε την Βριτόμαρτι με το όνομα Δίκτυννα. Από τότε διατρέχει τις θάλασσες την νύκτα και εμφανίζεται στους κατοίκους των παραλίων και των νησιών. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν η Δίκτυννα που πρωτοστατούσε στις μυήσεις των εφήβων στις λόχμες, στα φαράγγια και στα βράχια του νησιού. Η λατρεία της θεωρείται ως μία από τις γνωστές Λατρείες στα Άπταρα, στην είσοδο του κόλπου της Σούδας. Το όνομα Δίκτυννα συνδέεται με δύο πράγματα. Με το βουνό Δίκτη που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Κρήτης και με το δίχτυ. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Αίγινα η Βριτόμαρτις λατρεύεται ως Αφαία επειδή εξαφανίστηκε. Αναφέρει μάλιστα ότι στη Σπάρτη και στα νότια παράλια της Λακωνίας λάτρευαν την Θεά με το όνομα Ισσωρία και Λημναία.
Η ΑΦΑΙΑ Ή ΑΦΑ
Προϊστορική Θεά της γονιμότητας που λατρεύτηκε στην Αίγινα. Ταυτίστηκε με τη μινωική Δίκτυννα ή Βριτόμαρτι. Με το πέρασμα στους ολύμπιους Θεούς μετεξελίχθηκε σε Αφαία Αθηνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
