| |
Τ' αστέρι μου
Αστέρι φωτεινό με ρίγησες
σε ξάστερο ουρανό μ’ οδήγησες
στον δρόμου του χαμού μου μίλησες
στο χείλος του γκρεμού με φίλησες.
Σημάδι λαμπερό το βλέμμα σου
βάλσαμο δροσερό το αίμα σου,
ανάγκη μου κρυφή η σκέψη σου,
απέριττη μορφή η στέψη σου.
Γλυκιά μου ομορφιά η χάρη σου
της θλίψης συντροφιά τ’ αχνάρι σου,
την πλέρια σου στοργή την γρίκησα
μα, μόνο με οργή σε προίκισα.
Νωρίς το δειλινό ξορκίστηκες
και πίσω απ’ το βουνό μου κρύφτηκες…
Μα εγώ σ’ ακολουθώ, και χάθηκα
σαν γύρη στον ανθό μαράθηκα…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
