| |
| | Του φεγγαριού |  | | | Γράφτηκε στις 21.10.2017 | | |
Νύχτα βαθιά,
σε τι τόπο πλάνο μ’ έχεις πάρει,
σφίγγω γροθιά,
να χτυπήσω θέλω το φεγγάρι.
Μες στον γιαλό,
το χρυσό του μονοπάτι αφήνει
και στο μυαλό,
βλέπω την εικόνα της να σβήνει.
Λένε, ποτέ,
πως δε θα ξανασυναντηθούμε,
κόσμε κουτέ,
όλα σου τα ψέματα τ’ αρνούμαι.
Μια μουσική,
σαν αυτές στον κινηματογράφο,
ίσκιοι κακοί,
σηκωμένοι μες από τον τάφο.
Του φεγγαριού,
τώρα το χαμόγελό της μοιάζει,
καλοκαιριού,
ξαφνικό χιονόβροχο κι αγιάζι.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
