| |
| | Ο Αζώρ ο καημένος |  | | | Φίλοι μου, καλημέρα ευχαριστώ για όλα. Φωτεινή μου....το πρώτο μου, για παιδιά γραμμένο, η ιδέα σου ήταν φανταστική, το έγραψα με μεγάλη χαρά εσύ θα μου πεις αν κάνει για τα εγγόνια...που θααα αποκτήσω, είναι λίγο μεγάλο μάλλον, Καρντασάκι σ` ευχαριστώ . | | |
Ο Αζώρ σε κοιτά, με τα λυπημένα του μάτια
στους δρόμους γυρνά, είναι η ψυχή του κομμάτια
δεν τον θέλει κανείς, όλο κλαίει μοναχός του
αβάσταχτος, πόνος, ειναι ο πόνος ο δικός του
Τον πέταξαν μια μέρα, σαν να ήταν σκουπίδι
έχει γεράσει ο φτωχός, η μοναξιά τον θλίβει
περνούν οι ανθρώποι, μ` ένα ξύλο στο χέρι
γιατί τον φοβούνται, ο δόλιος δεν ξέρει
Κουνάει την ουρά του, ζητιανεύει λίγη συμπόνια
πονάει η ματιά του, στα πολλά του τα χρόνια
με σκυμμένο κεφάλι, περπατάει πολύ σκεφτικός
ήταν κάποτε, ένας φίλος πιστός
Είχε αυλή, είχε σπίτι, κοκαλάκια, αγάπης χάδια
τον αγαπούσαν πολύ , κοιμόταν ευτυχισμένος, τα βράδια
είχε ένα τόπι λευκό κι άλλα σπουδαία παιχνίδια
είχε αγκαλιές και χαδάκια, παραδεισένια ταξίδια
Πονά..ο Αζώρ ο καημένος, τότε τον αγαπούσανε όλοι
τώρα γυρίζει κλαμμένος, μες στου τσιμέντου τη πόλη
αχ! πως πεινά ο φτωχός, να είχε ένα κομματάκι ψωμί
μια πίττα με κρέας, δεν έχει φωνή να μιλεί
Μόνο δυο μάτια μεγάλα, καρβουνάκια που καίνε
κι όλο..κλαίει, κλαίει, σ` αγαπώ...δεν του λένε
ένας αδέσποτος σκύλος, τον φοβούνται οι ανθρώποι
του πήραν τη χαρά και το όμορφο τόπι
Κάνει κρύο στους δρόμους κι ερημιά το βραδάκι
αχ να είχε ένα χάδι, από παιδιών το χεράκι
θα του λέγε τόσα, με των ματιών τη γλώσσα
όσα τον πνίγουν, της ψυχής κι άλλα τόσα
Τον Αζώρ αν τον δεις, το μοναχικό, σκύλο αλήτη
που δεν έχει ζεστασιά, κοκαλάκια και σπίτι
δως` του ένα τόπι λευκό, μια πτιτούλα με κρέας
φίλος δικός σου, ο Αζώρ δεν είναι τέρας
Φοβάται πολύ, το ξύλο που κρατούν οι ανθρωποι
μαζεύει την ουρά του, αχ! να είχε.. ένα μικρούτσικο τόπι
θα γελούσαν τ` αυτάκια του, θα χοροπηδούσε τρελά
τον γέρο Αζώρ...στο δρόμο αν δεις, να ξέρεις μιλά.
.......................25.10.2017.........
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-10-2017 @ 00:58 | Σπουδαία!! μέρα!! άλλη μια πύλη προς την ευτυχία άνοιξε, θα τα βάλω ξεχωριστά σ` ένα μπλόκ..θα γράφει επάνω....
Μπαγάσα Γιάννο σου έφτιαξα και παραμύθια για τα εγγόνια μου, αν ζω ξέρω, θα μου δώσουν φιλιά, αν έχω ταξιδέψει..θα σου πούνε,( Μπαμπά!! είχε πλάκα τελικά αυτή η μαμά σου )
Φωτεινούλι...ποτέ δεν θα το ξεχάσω, μ` αρέσει μ` αρέσει πολύ, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | smaragdenia
25-10-2017 @ 08:13 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΥΠΕΡΟΧΟ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΟ ΠΙΣΤΟ ΜΑΣ ΦΙΛΟ
ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΖΩΑΚΙΑ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ | | Κων/νος Ντζ
25-10-2017 @ 08:53 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
Δυνατό με τον δικό του τρόπο! | | inokrini
25-10-2017 @ 09:19 | ωραιο θεμα!!!!!καλημερα ::love.:: ::love.:: ::up.:: | | elenioikonomaki
25-10-2017 @ 11:19 | Φοβάται πολύ, το ξύλο που κρατούν οι ανθρωποι
μαζεύει την ουρά του, αχ! να είχε.. ένα μικρούτσικο τόπι
θα γελούσαν τ` αυτάκια του, θα χοροπηδούσε τρελά
τον γέρο Αζώρ...στο δρόμο αν δεις, να ξέρεις μιλά.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 ::love.:: | | νικολακοπουλος θανάσης
25-10-2017 @ 13:30 | Ευχάριστο για το σχολειό
---------------------------------
Το διάβασα το στίχο σου σπουδαίος
::love.:: ::up.:: ::yes.:: | | πανσελινος
25-10-2017 @ 15:43 | Πολύ όμορφο, Γιωργία ! Γραμμένο με πολλή τρυφερότητα και ευαισθησία... Με την κατάλληλη εικονογράφιση θα γινόταν ένα υπέροχο βιβλίο για μικρά παιδιά ! ! ! | | **Ηώς**
25-10-2017 @ 19:55 | το έφτιαξες πολύ όμορφο!
απλό κατανοητό και με ευαισθησία που λέει η Κατερίνα πιό πάνω
τα παιδιά αντιλαμβάνονται και συναισθάνονται τις παιδικές θεματολογίες (ήρωες πρόσωπα....κλπ)
μπράγο Γεωργία μου ::love.:: ::theos.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-10-2017 @ 00:01 | Ευχαριστώ καλά μου φιλαράκια, κάπου, κάπου θ` ανεβάζω και ένα για παιδάκια. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | kotsani
26-10-2017 @ 10:11 | Μπράβο Γεωργία! Είσαι αστείρευτη πηγή όμορφων και σπουδαίων θεμάτων.
::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
