| |
Τι νυφούλα ξελογιάστρα! Τι κοκέτα, τι!
Η σελήνη βγες στα κάστρα και χαιρέτα τη.
Βγες και φώτισε τα υφάδια τα ολομέταξα,
δώσ’ της τα φιλιά, τα χάδια, που τής έταξα.
Τι πετράδια και τι χάντρες! Τι πανάκριβα!
Μ’ αν δεν πρέπουνε στους άντρες δάκρυα, τα ’κρυβα.
Τα ’κρυβα στα πέπλα τ’ άσπρα που τη στόλισαν,
σαν τον ουρανό με τ’ άστρα ξάστραφτε όλη σαν.
Πήρα τις μεγάλες στράτες, τα σωρό στενά,
απορούσαν οι διαβάτες κι όλο αρρώσταινα.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
