|
| Πως να αγαπάτε την ποίηση | | | Καλημέρα! | | Ένα μικρό μονοπάτι που ήθελα να δείξω στον φίλο μου tabasco
Πως να αγαπάτε την ποίηση
(μεταξύ σοβαρού και αστείου)
Σας είπε κάποιος που ξέρει, διαβάσατε κάπου κάποιον που εμπιστεύεστε, για κάποιο ποίημα ότι είναι δυνατό, φοβερό, ωραίο, καταπληκτικό κ.α.
Διαβάστε το. Δεν σας άρεσε; Διαβάστε το άλλη μια φορά, όμως φωναχτά και προσπαθήστε να πιάσετε το νόημά του, να ακούτε τον ρυθμό, να απολαμβάνετε τη ρίμα. Βρήκατε λέξη που δεν καταλάβατε; Πάρτε στα χέρια σας το λεξικό.
Διαβάζοντας το την τρίτη φορά προσπαθήστε να εκτιμήσετε το κοινωνικό του όφελος, τον βαθμό της επιρροής του πάνω στην ανθρώπινη ψυχή.
Την τέταρτη φορά προσπαθήστε να το διαβάσετε ως κριτικός. Βρείτε τα ψεγάδια του και τα προτερήματά του (βεβαίως κατά τη γνώμη σας). Μήπως θα χρησιμοποιούσατε κάποια άλλη λέξη, κάποιο άλλο συνώνυμο; Μήπως κάποιος στίχος αξίζει να το θυμάστε σαν γνωμικό;
Και την πέμπτη φορά διαβάστε το φωναχτά, σαν να βρίσκεστε στην σκηνή και απαγγείλετε το ποίημα.
Αν μου πείτε, ότι το ποίημα συνεχίζει να μη σας αρέσει, δε θα σας πιστέψω!
Λίγο παράξενο, αλλά η ακολουθία «δεν αρέσει – αρέσει» ισχύει όχι μόνο στο εσωτερικό, πνευματικό, αλλά και στο σωματικό επίπεδο. Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν με ειλικρίνεια να πουν, ότι τους είχε αρέσει ο πρώτος καφές ή η πρώτη μπίρα.
Παράξενο, αλλά η αντίθετη ακολουθία «αρέσει – δεν αρέσει» επίσης ισχύει στη ζωή των ανθρώπων. Στους περισσότερους στην αρχή αρέσουν οι έπαινοι, οι κολακείες, τα ευχάριστα ψέματα, (ακόμη και η αγάπη από την πρώτη ματιά) που όμως μετά καταστρέφουν την εσωτερική, πνευματική δύναμη του ανθρώπου.
Και, παρακαλώ! Η δύναμη και η σταθερότητα της ακολουθίας στην φυσική υποδομή, στο κορμί μας: Σε πάρα πολλούς στην αρχή (σε μερικούς μέχρι το θάνατο) πολύ αρέσουν τα γλυκά (σοκολάτες, τούρτες κ.α), ή τα αλμυρά και μετά δεν ξέρουν πως να απαλλαχθούν από την εξάρτηση.
Λοιπόν! Μόλις τώρα γεννήθηκε ένας σπουδαίος νόμος.
Ο Νόμος του Γιώργου Σοϊλεμεζίδη
«Εάν κάτι σας αρέσει και το ποθείται με πρώτη επαφή, αυτό σημαίνει ότι στη συνέχεια θα καταλήξετε στο να προκαλεί προβλήματα στην ψυχική και σωματική ακεραιότητά σας.
Εάν όμως κάτι με πρώτη επαφή σας άφησε αδιάφορο, τότε «Προσοχή!», συναντήσατε αυτό που θα φέρει στη ζωή σας τη γαλήνη και την αρμονία».
Στο επόμενο άρθρο μου θα σας παρουσιάζω τα καλύτερα (βεβαίως κατά τη γνώμη μου) ποιήματα που έχω μεταφράσει, και τουλάχιστον δυο αναγνώστες θα κάνω λάτρες της ποίησης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Μετάφραση: η αυτοπροσωπογραφία του μεταφραστή. | | |
|
inokrini 28-10-2017 @ 08:30 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | tabasco0 28-10-2017 @ 08:47 | Καλημέρα φιλε Γιωργο.Την πρωτη φορα που διαβασα το κειμενο σου μου αρεσε.Μολις τελειωσα την 5η αναγνωση του
και επιασα τον εαυτο μου να εχει νευριασει με αυτό που διαβασα.Νομιζω πως αν το διαβασω άλλη μια ή θα πρεπει να σε βρισω ή θα πρεπει να κλεισω τον υπολογιστη.
::razz2.::
Σε ένα κοσμο σχετικο το να ψάχνουμε σταθερες είναι για μενα χασιμο χρονου.Ειμαστε μοναδικοι και μοναδικοι είναι οι τροποι μας που βιωνουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πραγματα.
φιλικα
tabasco | | kotsani 28-10-2017 @ 09:29 | Φίλε tabasco! Ευχαριστώ για την ειλικρίνεια και το χιούμορ σου.
::mad.:: | | kapnosa-v-ainigma 28-10-2017 @ 09:38 | Αν ηταν να βγάλω ενα "διαγγελμα"!!!!! θα σου ελεγα πως εχεις το συνδρομο της Στοκχολμης....
Προσωπικα πιστευω πως αλάθανστο κριτήριο μας για την τεχνη ειναι αυτό που τέρπει την ψυχή μας. | | kotsani 28-10-2017 @ 10:51 | Φίλε μου kapnosa! Εγώ που ίσως πράγματι έχω αυτό το σύνδρομο, δηλαδή είμαι θύμα της ποίησης, είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος, έτσι τουλάχιστον νιώθω εγώ. Εσύ όμως που γράφεις ποίηση, και ίσως την αγαπάς, γιατί παριστάνεις τον «σκληρό μικροαστό» που όμως με την ποίηση «τέρπει την ψυχή του»; Νομίζω πως δεν πρέπει να ντρέπεσαι ότι αγαπάς την ποίηση, αλλά πρέπει να ντρέπεσαι πως δεν σου αρέσει. Και άσε την σάπια κοινωνία μας και τις κανόνες της…
::hug.:: | | Άηχος 28-10-2017 @ 11:07 | Φίλε Γιώργο καλημέρα.
Κάθε άποψη αξίζει της προσοχής του αναγνώστη. Το αν θα την
υιοθετήσει ή όχι είναι άλλο θέμα και εξαρτάται από πολλούς
παράγοντες, όπως την παιδεία του, την μόρφωση του, τα βιώματα
του κλπ.
Εδώ όμως όπως αναφέρεις την μεθοδολογία, μου μοιάζει σαν μια
εξαναγκαστική διαδικασία με απώτερο σκοπό να κάνουμε ένα
ποίημα να μας αρέσει ακόμα κι αν δεν μας άρεσε από την αρχή.
Κι αλήθεια, γιατί πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο ; | | kotsani 28-10-2017 @ 12:20 | Tabasco! Μπράβο σου! Μόνο εσύ είδες και διάβασες τον υπότιτλο του μηνύματος και απάντησες αναλόγως.
Συγνώμη, αλλά ίσως πρέπει να πω στους επισκέπτες μου να διαβάσουν τα σχόλια στο ποίημα που ανέβασα χθες και τα οποία ελπίζω θα βοηθήσουν στην κατανόηση.
Τι λες, μήπως φταίω εγώ, που προκαλώ την εντίπωση πολύ σοβαρού και δεν έχω το δικαίωμα να αστιεύομαι;
::sad.:: | | Αγνή 28-10-2017 @ 12:29 | Προσωπικά kotsani προτιμώ ό,τι καταφέρνει να αναδιατάσσει την σκέψη μου. Ποτέ η δεύτερη ανάγνωση δεν ήταν καλύτερη από την πρώτη, αντιθέτως λόγος εκνευρισμού για το χάσιμο χρόνου. Επίσης όταν μου προσφέρουν νόμους αρμονίας και ευτυχίας τρέχω να τους ξεφύγω. | | CHЯISTOS P 28-10-2017 @ 12:34 | Να που ακούμε (διαβάζουμε) -εκτός των ποιημάτων- και ενδιαφέροντα πράγματα εδώ μέσα !.... | | **Ηώς** 28-10-2017 @ 14:37 | Άκρως ενδιαφέρουσα η άποψή σου Γιώργο
Νομίζω-(είμαι σίγουρη) πως έχεις άλλη Αντίληψη των πραγμάτων και καταστάσεων γενικότερα
«ηλίου φαεινότερον» από τις αναρτήσεις εδώ και όχι μόνον
Η «παιδεία μας», η προκατάληψη, ο εγωϊσμός, οι βιορυθμοί μας, ο χρόνος και πολλοί άλλοι παράγοντες προσωπικοί και μή
δεν μας αφήνουν ν'απεγκλωβιστούμε από τις απόψεις και τις παγειωμένες αντιλήψεις που έχουμε αρκετές φορές για πρόσωπα και πράγματα (γενικά μιλάω)
Πέραν τούτου, δεν έχουμε την υπομονή ν'ασχοληθούμε ουσιαστικά και αντικειμενικά...«κουρασμένοι αναγνώστες-κουρασμένοι μελετητές » είμαστε θα έλεγα και έχουμε λόγο μόνον σε ό,τι μας βολεύει ή συμφέρει ανάλογα
και σε ό,τι εύκολο μας «πασάρεται»
Δε θέλουμε να κουράζουμε το μυαλουδάκι μας....είναι επίπονο βλέπεις
Σε χαιρετώ! ::blush.:: ::hug.:: | | kapnosa-v-ainigma 28-10-2017 @ 18:36 | Αγαπητέ φίλε, αν καμια φορά ταξιδεψεις προς τη Μακεδονία και πας στα σπηλαια των Πετραλόνων, θα διαπιστώσεις ζωγραφιές απο τον αρχανθρωπο. Τοτε δεν υπηρχε ο Μαρξ! ::hug.:: | | kotsani 28-10-2017 @ 21:30 | Καλή μου Φωτεινή! Ευχαριστώ! Το ανοιχτό μυαλό σου ακούει, βλέπει, καταλαβαίνει, εξηγεί, ηρεμεί…Ήθελα να πιστεύω πως εκείνος που ασχολείται με την ποίηση, δηλαδή με τα αισθήματα και πάθη των ανθρώπων είναι δυνατός.
::hug.:: ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|