Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έγκλημα και Τιμωρία
 Καλημέρα στιχοοικογένεια ! - ε -
 
Στον πιο ψηλό τον βράχο θα σταθώ
Εκεί που ο αγέρας δεν πεισμώνει
Ν' αφήσω το μετέωρο "Εγώ"
Ελεύθερο.. να πάψει να ματώνει...

Καθώς θα φτερουγίζουν αητοί
Και άλλα αρπακτικά που ζουν στα "ύψη"
Θ' αφήσω την καρδιά μου ανοιχτή
Που έρωτες προσπάθησε να κρύψει...

Κι ας γένει του εφήμερου βορά
Που θρύψαλα ορέγεται μονάχα
Ο άνθρωπος πεθαίνει μια φορά
Μα δεύτερη ζωή.. ήθελα νά 'χα...

Στα "λάθη" μου επάνω θα σταθώ
Το άδικο ραγίζει και τους βράχους
Να πέσω μοναχή.. κι αν φοβηθώ
Οι θύελλες θερίζουν και.. αμάχους...

Μια "τύψη" μοναχά θε να βαστώ :
Που μίλησα με λόγια μισημένα
Κι αν έψαξα ένα χέρι να πιαστώ
Στην θέα μου ( ! ).. τα κράτησαν κλεισμένα...

Μα δεν πειράζει.. άλλωστε κι εγώ
Δεν πρόσφερα μια χείρα βοηθείας
Σε κείνους που με σπρώξαν να πνιγώ
Στο όνομα κάποιας.. "αδυναμίας"...

Κι αν πρέπει να ρωτήσω τους "Θεούς"
Ενάντια μου κι αν όλοι τους στραφούνε
Της μοίρας μου τις όποιες ατραπούς
Εκείνοι μες στα χέρια τους βαστούνε...
...

Την ύψιστη ποθώ να υποστώ
Του γήινου του κόσμου τιμωρία
Δεν πρέπει το λοιπόν να γκρεμιστώ
Μα ν' αντιμετωπίσω την μωρία...

Κι αν τούτο δεν σου είναι αρκετό
Συγνώμη.. όμως δεν απολογούμαι
Στο ύψος μου και πάλι θα σταθώ
Να σκύψω το κεφάλι μου.. αρνούμαι !...




2-12-2008




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
ΒΥΡΩΝ
01-11-2017 @ 11:08
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
monajia
01-11-2017 @ 11:15
Στα "λάθη" μου επάνω θα σταθώ
Το άδικο ραγίζει και τους βράχους
Να πέσω μοναχή.. κι αν φοβηθώ
Οι θύελλες θερίζουν και.. αμάχους...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

oneiropola
01-11-2017 @ 11:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
giltidis
01-11-2017 @ 11:32
Κι αν τούτο δεν σου είναι αρκετό
Συγνώμη.. όμως δεν απολογούμαι
Στο ύψος μου και πάλι θα σταθώ
Να σκύψω το κεφάλι μου.. αρνούμαι !...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αρετη Ζ.
01-11-2017 @ 11:35
::wink.:: ::yes.::
Γιάννης Κατράκης
01-11-2017 @ 11:50
Στον πιο ψηλό τον βράχο θα σταθώ
Εκεί που ο αγέρας δεν πεισμώνει
Ν' αφήσω το μετέωρο "Εγώ"
Ελεύθερο.. να πάψει να ματώνει...

Πανέμορφο Μαρία !!!!! Καλό μήνα

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
01-11-2017 @ 12:05
Κι ας γένει του εφήμερου βορά
που θρύψαλα ορέγεται μονάχα
Ο άνθρωπος πεθαίνει μια φορά
μα δεύτερη ζωή.. ήθελα νά 'χα...

Πάρα πολύ ωραίο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
01-11-2017 @ 12:26
::rock.:: ::smile.::
Άηχος
01-11-2017 @ 13:09
Δεν θέλω να απομονώσω κάποιον στίχο σου ή κάποια στροφή,
γιατί νιώθω ότι θα αδικήσω κάτι από το υπόλοιπο ποίημα σου,
το οποίο είναι αριστούργημα από κάθε άποψη.
Πραγματικά η γραφή σου από νοηματικής πλευράς όσο κι από
τεχνικής είναι εξαιρετική!!!

::up.:: ::up.::
Skylight
01-11-2017 @ 13:48
Την ύψιστη ποθώ να υποστώ
Του γήινου του κόσμου τιμωρία
Δεν πρέπει το λοιπόν να γκρεμιστώ
Μα ν' αντιμετωπίσω την μωρία...

ΥΠΕΡΟΧΟ!!!! Πολύ όμορφο νόημα φοβερή γραφή Μπράβο Μαρία!!!
smaragdenia
01-11-2017 @ 15:12
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
**Ηώς**
01-11-2017 @ 18:16
όντως κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::love.::
πανσελινος
01-11-2017 @ 20:03
Κι αν τούτο δεν σου είναι αρκετό
Συγνώμη.. όμως δεν απολογούμαι
Στο ύψος μου και πάλι θα σταθώ
Να σκύψω το κεφάλι μου.. αρνούμαι !... ::rock.:: ::rock.:: ::theos.::
AF1953
03-11-2017 @ 08:57
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
03-11-2017 @ 13:29
::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο