| |
τώρα
άδεια μου ποτέ αγκαλιά
με τον καθένα μόνη
δούλευε όσο μπορείς
δίχως να πληρώνεσαι
από καμιά τράπεζα
όχι για την υπεκφυγή όχι
ή όπως αλλιώς το λέει
που αίματος δεν είναι
μα το αίμα σου ρουφάει
κι αποταμίευε στο κόρφο σου
τον βασταγμένο ανοιχτό
και δε νοιάζεσαι που δίνεις
και που όλα πάνε
την ψυχή την ακούς τώρα
αρκεί
μη ξεχνάμε και τα αγεφύρωτα
τα παλιά περίπτερα όπως τα μινι ξεφυτρώνουν
κι αυτά δεν θεμελιώνουν κανένα δόλιο σύστημα
πύργοι στην άμμο
ούτε η περατσάδα μας μια μέρα τον μήνα
από κάποια αλυσίδα για τα βασικά
α και κάτι ακόμα κάτι γλυκό κάτι ζεστό
κάτι αντίθετο με τον καιρό βασικό κι αυτο
μα τα γρανάζια να δουλέψουν καλά
θέλουν γρασάρισμα καθημερνά και μια τσίχλα
που λέμε να πάρει καθείς από κει...
όραμα
η αγάπη άναρχο και μόνος σου δεν το ζεις
έτσι
η ιστορια και οι ημερομηνιες
οπως και ο νοεμβρης ειναι για να θυμομαστε
και να ζουμε ανεπανάληπτα την επαναληψη
- ε ναι πότε ουρανός ίδιος; -
το τώρα τη στιγμή που οταν έτσι τι σε νοιαζει
ο χρονος που περνα και φεύγει
δεν βρίσκω αλλο νόημα
αμετανοητα
εχεις δει γλυκό νοέμβρη;
μονο έτσι αξιζει αυτος ο μηνας
γιατι μπορει να μην έρθει άλλος
τελος
μια απορία της στιγμής -ρε ποτε δεν θα ξαναπω ποτέ-
πότε εμφανίστηκε ο πρώτος σκύλος
και πότε πρωτοεμφανίστηκε η λέξη υλακη
καποιος τα φωτα του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
