| |
Είν' η ζωή του καθενός, δικό του παραμύθι
με ήρωες και τέρατα που 'χουν μονάχα οι μύθοι ...
Με βασιλείς και πρίγκιπες, με κλέφτες και ζητιάνους,
με ξωτικά, νεράιδες, με γίγαντες και νάνους ...
Κι όλοι έχουν το ρόλο τους, να ορίσουνε τη μοίρα,
να μας χαρίσουνε στιγμές και να μας δώσουν πείρα...
Να ανοίξουν δρόμους στην ψυχή με αισθήματα και πάθη,
να μας διδάξουν τη ζωή οι πόνοι και τα λάθη...
Μα ο δικός μου ήρωας ψάχνει την πριγκιπέσα,
τη βρήκε να χαμογελά σε έναν πύργο μέσα.
Και πάει τότε να τη δει και σ' ένα δράκο πέφτει,
κάπου τον έχει ξαναδεί ... τον βλέπει στον καθρέφτη...
Κι έτσι στον πύργο για να μπει, την πύλη να περάσει
το ίδιο του τον εαυτό πρέπει να ξεπεράσει...
Πρέπει ό,τι καλύτερο έχει να της το δώσει,
μ' αγάπη, πίστη κι έρωτα τον δράκο να σκοτώσει...
Κι όταν αντίκρυ της βρεθεί εκεί θα γονατίσει
το χέρι της με ευλάβεια γλυκά θα το φιλήσει,
θα της προσφέρει την καρδιά, τον νου, τη φαντασία
κι οι δυο να μετατρέψουνε τον μύθο σ' ιστορία...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
