| |
| | Ειν του παιδιού πλουμίδια |  | | | Καλημέρα φιλαράκια, αν αγαπώ τόσο πολύ το μολυβάκι μου είναι γιατί μου δίνει την δυνατότητα να βγάλω απ` το κεφάλι μου τις χίλιες σκέψεις..και για το πιο μικρό πράγμα...και να τις ακουμπήσω στο χαρτί, σας ευχαριστώ. | | |
Δυο μαξιλάρια έχω εγώ, μια ομορφιά στο τσαρδί μου
με λουλουδάκια στόλισμα, βάλσαμο στη ψυχή μου
είναι λευκούλια και μικρά, έχουν και δαντελίτσες
μελισσούλες όμορφες, κόκκινες πασχαλίτσες
Τα έχω μαξιλάρι μου και μυστικά τους λέγω
τους ακουμπώ το δάκρυ μου, όταν μόνη κλαίγω
έχουν ανεμώνες λιλά, ζωγραφιστά χρυσάφια
παπαρούνες του Μαγιού κι όμορφα κρινάκια
Μια συμφωνία για βιολιά, έχω εγώ καμάρι
που με τα χίλια χρώματα, με πάει στο φεγγάρι
αγκαλιασμένα στο καναπέ, ειν του παιδιού πλουμίδια
πεταλουδίτσες θαλασσιές, ονείρου μου ταξίδια
Σαν βάλω το κεφάλι μου, γλυκά μιλούν τα κρίνα
κι ακούν αυτά της ζωής πρώτα...κάθε μου ποίημα
μια περιουσία έχω τρανή, ρομαντισμού μια εικόνα
αχ πόσα έχω να τους πω, ετούτο το Χειμώνα
Χέρι κυράς τα κέντησε, για να χαρεί η ζωή μου
διαμαντικά κι αρώματα, τα χέρια σου καλή μου
εσύ κεντήστρα και κυρά, με τ` αγιασμένα χέρια
αχ να` ξερες.. μου δώσες, στην αγκαλιά τ` αστέρια
Μια ανθισμένη αμυγδαλιά, έχω μες στο σαλόνι
διώχνει πόνο και καημό, μα και ψυχή λυτρωνει
δυο μαξιλάρια ταπεινά, λευκά σαν περιστέρι
μια κούκλα με χρυσά μαλλιά, μον το παιδί τη ξέρει
Μαργαριτούλες ..λευκές, τις παιδικές μου ζωγραφιές
όλο γράφω και μιλώ, μαζί τους τις βραδιές
αν κάποιος θα τα δει, διόλου δεν θα προσέξει
δυο μαξιλάρια είν αυτά, αχτίδα όταν φέξει
Στα πράσινα τα φύλλα τους, των ασημιών κεφάλι
που βλέπει την αμυγδαλιά και ζωγραφιά θα βάλει
μες στο χαρτί που το κρατά, μα και στο μολύβι
τις παπαρούνες τις κρατά, πάει τρανό ταξίδι
Στης αθωότητος τα χρόνια, που` χουν τα μαξιλάρια
στις πεταλούδες, μέλισσες τα παιδικά τ` αχνάρια
δυο μαξιλάρια..ατραντέ, μ` αγάπη κεντημένα
θα έχουν τόσα να σας πούν, σφιχτά αγκαλιασμένα
Τις σκέψεις και τους λογισμούς, στα ταπεινά της πλάσης
όταν στα χέρια τα κρατάς, ξένοιαστα θα γελάσεις
μπερδεύοντας..τη πλατίνα χρόνου, τ` ασήμια μαλλιά σου
στις παπαρούνες του Μάη, σαν κοιτάς τη καρδιά σου
Δυο ζωγραφιές λουλουδένιες και χίλιες εικόνες
αγάπες, λάθη, αγκαλιές.. τις παιδικές ανεμώνες
τις έχεις δικές σου, ακουμπάς απαλά το κεφάλι
δυο μαξιλάρια...μικρούλια, κεριών μανουάλι.
....Τα ευχαριστώ μου στην κυρία με το μεράκι, στο Τυρό Κυνουρίας
τα ευχαριστώ μου, γιατί μερικά πράγματα δεν πληρώνονται με χρήμα.....
Αδαμοπούλου Γεωργία 3.11.2017
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
El.Pi El.Pi
03-11-2017 @ 00:54 | Είθε το Μολύβακι σου να βρίσκει πάντα ξύστρα!!! ::yes.:: | | inokrini
03-11-2017 @ 09:35 | ::love.:: ::love.:: ::theos.:: Στης αθωότητος τα χρόνια, που` χουν τα μαξιλάρια
στις πεταλούδες, μέλισσες τα παιδικά τ` αχνάρια
δυο μαξιλάρια..ατραντέ, μ` αγάπη κεντημένα
θα έχουν τόσα να σας πούν, σφιχτά αγκαλιασμένα | | ΒΥΡΩΝ
03-11-2017 @ 10:24 | ::hug.:: ::rock.:: ::kiss.:: | | Άηχος
03-11-2017 @ 11:06 | Με El Pi (Χ2)......
Κάνεις τις σκέψεις σου ποιήματα κι αυτό είναι ιδιαίτερο προσόν.
Μπράβο σου Αμαρυλίς!!
::yes.:: ::yes.:: | | giltidis
03-11-2017 @ 11:16 | παρα πολυ όμορφο με υπέροχες εικόνες!!!! | | Τρικαλα13
03-11-2017 @ 12:10 | ::up.:: ::rol.:: | | Μαρία Χ.
03-11-2017 @ 13:04 | Μια ζωντανή ζωγραφιά όλο σου το ποίημα καλή μου !!! ::love.:: ::hug.:: ::theos.:: | | ακριτας
03-11-2017 @ 18:46 | Πανέμορφο !! Μπραβο σου ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
