| |
Στα ξεχασμένα τα χωριά που ο χρόνος σταματάει
η νύχτα πάντα μένει νύχτα και στη μέρα ακουμπάει
'κει που άνθρωποι μετράνε της καρδιάς την ομορφιά
ξεχασμένα τα χωρία μας 'κει που η ζωή χαμογελά
εκεί η βροχή μοσχοβολάει και η άνοιξη ανθεί
Τα πουλιά βρίσκουνε δέντρα και τα δέντρα μουσική
'κει που ο πόνος ξαποσταίνει σε μιας λεύκας τη σκιά
'κει που ο άνεμος χορεύει με το κύμα αγκαλιά
Στα ερειπωμένα τα χωριά μας ίσως στέρεψαν τα πηγάδια
Μα η αγάπη αναβλύζει στης ανατολής τα χάδια
Χρώμα παίρνουνε τα σπίτια και η θάλασσα κεντάει
του δειλινού μια ηλιαχτίδα κόκκινη και την σκορπάει
Η αλήθεια στα σοκάκια μπλέκεται με τον ασβέστη
Κι ο ήλιος γελαστός μαγκιόρος διαφεντεύεται τη ζέστη
σα το χάραμα θα φέξει πώς να μη βαριαστενάξεις
εδώ στα ερειπωμένα μέρη τη ζωή σου πώς να αλλάξεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
