Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πόση γαλήνη
 
Kρύψε με στην αγκαλιά σου
Σα μάγισσα του πιο ωραίου παραμυθιού
Να μην ακούω να μη βλέπω παρά μόνο την καρδιά σου
Τ’άστρο σου που χαράζει στο βάθος τ’ουρανού

Πόση γαλήνη ,πόση δροσιά ξεχύνεται απ’το κορμί σου
Γαρύφαλα και ρόδα του αιώνιου πρωϊνού
Φεγγαρίσιο μέλι που πλημμυρίζει σταλμένο απ’τη στοργή σου
Τον κοιμισμένο κάμπο του θολωμένου μου μυαλού

Πέρασα πια τα σύνορα της νοσταλγίας μου
Κι είμ’αδελφός στα σκοτάδια του καημού
Προφέρω τ’όνομά σου μες στη στάχτη της αγωνίας μου
Και προσμένω στο φώς κάποιου ζεστού καλοκαιριού

Αφήνω το δάκρυ να κυλήσει μες στα μεγάλα λάθη μου
Άδηλη του είναι μου η θλίψη ,δεν καταυγάζει
Την κρύβω στα δεμένα με την ελπίδα πάθη μου
Αγάπη ,ομολογία αληθινή η μοίρα μου διατάζει...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
smaragdenia
04-11-2017 @ 08:21
Πόση γαλήνη ,πόση δροσιά ξεχύνεται απ’το κορμί σου
Γαρύφαλα και ρόδα του αιώνιου πρωϊνού
Φεγγαρίσιο μέλι που πλημμυρίζει σταλμένο απ’τη στοργή σου
Τον κοιμισμένο κάμπο του θολωμένου μου μυαλού

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΔΙΑΛΕΞΩ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ, ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΟ
ΠΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::love.::
kapnosa-v-ainigma
04-11-2017 @ 08:24
Πέρασα πια τα σύνορα της νοσταλγίας μου
Κι είμ’αδελφός στα σκοτάδια του καημού
Προφέρω τ’όνομά σου μες στη στάχτη της αγωνίας μου
Και προσμένω στο φώς κάποιου ζεστού καλοκαιριού ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
04-11-2017 @ 08:37
Πέρασα πια τα σύνορα της νοσταλγίας μου
Κι είμ’αδελφός στα σκοτάδια του καημού
Προφέρω τ’όνομά σου μες στη στάχτη της αγωνίας μου
Και προσμένω στο φώς κάποιου ζεστού καλοκαιριού

::hug.:: ::hug.:: ::theos.::
inokrini
04-11-2017 @ 09:01
Την κρύβω στα δεμένα με την ελπίδα πάθη μου
Αγάπη ,ομολογία αληθινή η μοίρα μου διατάζει... ::up.:: ::up.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
04-11-2017 @ 09:30
Υπέροχο Αντη !!!
νικολακοπουλος θανάσης
04-11-2017 @ 10:13
καλήμερα στο αντί . ::up.:: ::theos.:: ::yes.::
Γιάννης Κατράκης
04-11-2017 @ 14:33
Kρύψε με στην αγκαλιά σου
Σα μάγισσα του πιο ωραίου παραμυθιού
Να μην ακούω να μη βλέπω παρά μόνο την καρδιά σου
Τ’άστρο σου που χαράζει στο βάθος τ’ουρανού

Υπέροχο Άντη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο