smaragdenia 04-11-2017 @ 08:21 | Πόση γαλήνη ,πόση δροσιά ξεχύνεται απ’το κορμί σου
Γαρύφαλα και ρόδα του αιώνιου πρωϊνού
Φεγγαρίσιο μέλι που πλημμυρίζει σταλμένο απ’τη στοργή σου
Τον κοιμισμένο κάμπο του θολωμένου μου μυαλού
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΔΙΑΛΕΞΩ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ, ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΟ
ΠΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΑΝΔΡΕΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::love.:: | |
kapnosa-v-ainigma 04-11-2017 @ 08:24 | Πέρασα πια τα σύνορα της νοσταλγίας μου
Κι είμ’αδελφός στα σκοτάδια του καημού
Προφέρω τ’όνομά σου μες στη στάχτη της αγωνίας μου
Και προσμένω στο φώς κάποιου ζεστού καλοκαιριού ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Κων/νος Ντζ 04-11-2017 @ 08:37 | Πέρασα πια τα σύνορα της νοσταλγίας μου
Κι είμ’αδελφός στα σκοτάδια του καημού
Προφέρω τ’όνομά σου μες στη στάχτη της αγωνίας μου
Και προσμένω στο φώς κάποιου ζεστού καλοκαιριού
::hug.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
inokrini 04-11-2017 @ 09:01 | Την κρύβω στα δεμένα με την ελπίδα πάθη μου
Αγάπη ,ομολογία αληθινή η μοίρα μου διατάζει... ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ 04-11-2017 @ 09:30 | Υπέροχο Αντη !!! | |
νικολακοπουλος θανάσης 04-11-2017 @ 10:13 | καλήμερα στο αντί . ::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Γιάννης Κατράκης 04-11-2017 @ 14:33 | Kρύψε με στην αγκαλιά σου
Σα μάγισσα του πιο ωραίου παραμυθιού
Να μην ακούω να μη βλέπω παρά μόνο την καρδιά σου
Τ’άστρο σου που χαράζει στο βάθος τ’ουρανού
Υπέροχο Άντη | |
|