smaragdenia
04-11-2017 @ 08:24 | Φτωχαίνει η αγάπη αν ξοδέψεις τη μνήμη
νεκρώνουν τα όνειρα στον αδύναμο χρόνο
ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΞΕΘΟΡΙΑΖΕΙ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΥΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | |
Κων/νος Ντζ
04-11-2017 @ 08:38 | Φτωχαίνει η αγάπη αν ξοδέψεις τη μνήμη
νεκρώνουν τα όνειρα στον αδύναμο χρόνο
ο καιρός να σε περνά χωρίς να σου δίνει
σοβαρές καινούργιες αγάπες χωρίς πόνο!
Εξαιρετικό!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
04-11-2017 @ 09:00 | Ο χρόνος έφυγε δίνοντας κλειδί νοσταλγίας
ανοίγω την πόρτα σπίτι μου η θάλασσα
εγώ λαθρεπιβάτης σε ταξίδια μνήμης αγίας
εκεί που τη ζωή μου ξοδιάζοντας χάλασα ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
04-11-2017 @ 09:29 | εγώ λαθρεπιβάτης σε ταξίδια μνήμης αγίας....
κάθε στίχος σου με νόημα προς ανάλυση Γιάννη
την καλημέρα μου!!!!!!! ::theos.::
το είχα γράψει πολύ παλιά και μου το υπενθύμισες με το δικό σου
στο καταθέτω με όλο μου το σεβασμό
-κίχλη-
διπλά κλειδιά χρειάζονται να παίρνεις τη σκυτάλη
να σ'οδηγούν και να πατούν στα ίσια την σκανδάλη
Στου νου, που ανά τους καιρούς, βρίσκεται στην ομίχλη
λευτέρωσε και άφησε σε πέταγμα μια κίχλη...
για να στεριώσει ουρανό, κρυφόδοξες πατρίδες
να βρει ναυάγιο τον καημό όνειρα και ελπίδες
πετάρισε κι απόκαμες σβήνουνε οι ανάσες
σε βάλτου καταπράσινα πνίγονται τα νερά
σε καλαμιές που κρύβονται παπιά και χιονοπούλια
τα βόλια βρήκανε εκεί θανατερά κορμιά
σαν κρυοβόρια οι θαμπές, ημέρες του χειμώνα
περνούν αργά οι ώρες τους σαν σε σκοπιάς στρατώνα..
Ο κύκλος κλείνει δυο ζωές κι εσύ μικρός θαμώνας
με της καρδιάς τις λογικές δίσεχτος ο αιώνας..
μυριάδες κύματα του νου κι εσύ μικρό καράβι
που πελεκάει με το σουγιά χωρίς στιγμή να παύει
κατάρτι έφτιαξες ψηλό, σηκώνοντας παντιέρα
λάμνει η ψυχή με του γιαλού, με τα φεγγάρια η μέρα...
δεν έχει η τρέλλα λογική δεν έχει και κανόνες
με δυναμίτες και φωτιές μεθάει τους χειμώνες
Με την καρδιά σου οδηγό, σπάραξε όσα χρόνια
σου απομένουν και ζητούν να έρθουν χελιδόνια
που φεύγουν τα φθινόπωρα κι αφήνουν στις φωλιές τους
χορταριασμένα όνειρα, έρμες τις γειτονιές τους..
© φ.κ άχρονο.... | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
04-11-2017 @ 09:29 | Με κομπάρσο να μετρώ τη ζωή την χαμένη
σε χρόνια πολλά αδειανά γεμάτα με τρύπες
Καλημέρα Γιάννη !! ::love.:: ::love.:: | |
Άηχος
04-11-2017 @ 10:09 | Ένα παιχνίδι μνήμης, σκέψεων και αναλογισμών που οδηγούν
σε βαθύτερους στοχασμούς και σε κάποιο είδος ανασκόπησης
των γεγονότων μιας ζωής. Μου άρεσε πολύ γιατί ένιωσα πολλά
περισσότερα από όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά!!
Μπράβο σου!!! | |
ακριτας
04-11-2017 @ 13:21 | ::up.:: ::rock.:: ::up.:: | |
Γιάννης Κατράκης
04-11-2017 @ 14:32 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
Υπέροχο Γιάννη !!!!!! | |
 |
