| |
Όλα τ' αστέρια τ' ουρανού κι όλης της γης τα άνθη
για να στα φέρω θα δεχτώ κάθε λογής τα πάθη...
Κι αν όλα αυτά σου φαίνονται λόγια μυαλού χαμένου,
θα διαφωνήσω, θα σου πω, πως είναι ερωτευμένου...
Όταν τα μάτια σου κοιτώ και τα μαλλιά σου αγγίζω
νιώθω να σβήνει μονομιάς της μοναξιάς το γκρίζο...
Νιώθω το φως, τη λάμψη σου και των χειλιών τη γλύκα
όλοι θα τον ζηλέψουνε τον άγγελο που βρήκα...
Κι όμως τα μάτια σου κοιτώ, μα τα μαλλιά δεν πιάνω
στα χείλη σου καρφώνομαι, τα λογικά μου χάνω...
Δεν σε αγκάλιασα ποτέ με της καρδιάς το πάθος
κλείνω τα στόματα σ' αυτούς που λεν ότ' είναι λάθος...
Λάθος δεν είναι να ξεχνώ τον τρόπο να ανασάνω
λάθος είναι να μην μπορώ για σένα να πεθάνω...
Να μ' αναστήσεις με ένα σου ζεστό φιλί στο στόμα
να μάθω πως οι άγγελοι υπάρχουνε ακόμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
