| |
[align=center][B][I]΄Πλοηγός΄
~~
Εδώ, που βασιλεύει ακόμα ο καπνός και η σκόνη
βούλιαξα την καμπούρα μου στο στρώμα του κρεβατιού
όπως άλλωστε έμαθα σκυφτός να οδεύω
και να ξοδεύω λόγια πεταμένα
βούλιαξα την καμπούρα μου
να βρει γαλήνη το ταλαίπωρο πνεύμα μου
να κλείσω τα μάτια
και να βυθιστώ στις αναμνήσεις..
πώς να γδυθώ και πώς να βγάλω από πάνω μου
οκτώ περίεργα
- ερωτικά χρόνια - ;
πρέπει να σκίσω τις σάρκες μου
να κομματιάσω την ψυχή
να γίνουν θρύψαλα οι αναμνήσεις
και να τις ρίξω στα σκυλιά !
Είναι γεγονός, πως όταν μπει στη διαδικασία παραγωγής της
μια ερωτική σχέση
χάνεται το νόημα της ύπαρξης
πλέον ζεις για δύο - ενίοτε για περισσότερους -
κι όχι μόνο για τον εαυτό σου
κι αυτό παρακαλώ να το σημειώσετε στα πρακτικά
όταν θα γράφετε τη βιογραφία
ενός ματαιόδοξου και ταλαίπωρου αγνώστου
που βρέθηκε στο δρόμο σας και σας παρέσυρε
στη μαυρίλα του...
''...τα νύχια της ξεπρόβαλαν μαύρα και κοφτερά, να πνίξουν ο,τι ζήσαμε κι όλες τις προσδοκίες
προσπάθησα
αλλά είναι μέρες που την ψάχνω για να βρω σε ποια καρδιά ανήκω
κι όσο σκαλίζω τη ζωή μου βλέπω άδειες τις ημέρες μου..''
αυτά κι άλλα πολλά θα διαφημίζονται και θα πουλιόνται
στα δελτία των οκτώ/μισή
μα εσείς να απομείνετε σ' αυτά που θα γνωρίζετε
τα υπόλοιπα είναι για τους σπαταλιστές του χώρο/χρόνου
και για τις ώριμες ατόφιες εφηβείες που γινήκανε ανάγκες
επίσης, για τους παραδόπιστους θνητούς
που λογαριάζουνε τον έρωτα με ζυγαριά
και τον μετράνε για να δούνε την αξία του σε χρήμα..
Εδώ, που βασιλεύει ακόμα ο καπνός και η σκόνη
σας στέλνω την αγάπη μου, καπελωμένος από ένα μάτσο βιβλία
που κιτρινίσαν οι σελίδες τους οι αδειανές στο χρόνο
γιατί δεν γράφτηκε ακόμα η παντοτινή ιστορία
κι αυτά που διαβαστήκανε
κλάψανε υγρασία τόση που ξεβαφτήκανε τα γράμματα
χυθήκαν σα τα δάκρυα πάνω στα πατώματα
και μούσκεψε το ξύλο
κι απόμεινε ένα απίστευτο μούδιασμα να τρώει την ωμοπλάτη μου
που όταν πάω να σηκώσω το κεφάλι
με σφαδάζουνε τα πεπραγμένα...
Φυσήξαμε που λες, αέρα δροσερό και πρίμα
ωσάν μια πρίμα μπαλαρίνα που κατέστρεψε το πόδι της
κι ανάπηρη μες τους καιρούς, κουτσαίνει
χορεύει prima vista ένα χορό
που θα το χαρακτήριζες ΄τζαζιά΄ σ' ένα ορθάνοιχτο πηγάδι
και τσουπ !
πηδάει η μπαλαρίνα μας, παρθενικά χορεύοντας
στο πρώτο μπαϊράκι..
Ένα ρεφρέν θα σκαρφιστώ για το φινάλε
εκεί που βγαίνει μες το έργο ο χάροντας
και βγάζει τα εργαλεία του για επίδειξη ισχύος
θα βγάλω εγώ λοιπόν ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ το κοφτερό μολύβι μου
το φρεσκοξυρισμένο
από την ξύστρα που έτρωγε σαράντα/τόσα χρόνια
θα βγάλω το εργαλείο μου
και θα 'ρθω να γαμήσω
τον χάροντα, τον θεό Έρωτα κι όλους τους αυλικούς τους
που δεν λογάριασαν να βάλουνε
κι εμένα στο παιχνίδι
ή που για κακή τους τύχη μ' έκαναν να χάσω τη ΄ζαριά΄...
κι απέμεινα εδώ που βασιλεύει η μουντίλα
ανάμεσα σε αραδιασμένα, ένα σωρό, βιβλία για την καφρίλα
που ο κάθε εύπορος αστός, θυμήθηκε να γράψει
κι η τύχη τον ευνόησε να γίνει ΄πλοηγός΄...
'' Υψώσαμε παντιέρα κίτρινη στο μαστροπό καιρό
να ομολογήσουμε τ΄ ανομολόγητα
και μια και δυο κινήσαμε με βάρκα την ελπίδα
για τα ξένα..''
Γιώργος_Κ[align=center][B][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
