| |
Σε απόκρημνη βουνοκορφή
σπίτι θα θεμελιώσω,
στου πλάστη μου να'μαι κοντά
την ανοιχτή αγκάλη,
άλλη φιγούρα ή μορφή
να μην μπορεί ωστόσο
τη θύρα να'ρθει να βροντά
και μπρος μου να προβάλλει.
Παρέα θα'χω τα πουλιά
για να μου τιτιβίζουν,
με τον Βοριά θα ξενυχτώ
τις νύχτες του Χειμώνα,
σαν τα τσακάλια,τα σκυλιά
τη λεία όταν μυρίζουν
θα ουρλιάζω και θα αλυχτώ
χωρίς κανόνα.
Το φρέσκο χιόνι από νωρίς
πυκνό να πέφτει ολούθε,
τις μαύρες πέτρες,τις ξερές
γοργά να τις σκεπάζει,
ο ουρανός να'ναι βαρύς
να μη γνωρίζω πούθε
τις περισσότερες φορές
θ'αρχίσει να χαράζει.
Σαν τον αετό να τριγυρνώ
σε διάσελα,λαγκάδια,
μες σε χαράδρες δύσβατες
δασόφυτα φαράγγια,
τις θάλασσες να τις περνώ,
τα πράσινα λιβάδια,
να τρώω σαν τους ασκητές
τα χόρτα,τα σπαράγγια.
Απ'τις χαρές θα προσπερνώ,
στις λύπες θα τραβιέμαι,
στα άλλα συναισθήματα
εν γνώσει μου θ'απέχω,
τη μοναξιά θα την κερνώ
το χτες θα καταριέμαι,
όταν ακούω βήματα
από μακριά,θα τρέχω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
