ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 15-11-2017 @ 00:03 | Ωραίο
::hug.:: | |
smaragdenia 15-11-2017 @ 00:11 | Πάρε κουράγιο, πάλεψε, λάμψε με φως ακμαίου,
θέλω να γιάνεις γρήγορα, σειρήνα του Αιγαίου.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Νικηφόρος Ουρανός 38 15-11-2017 @ 00:12 | Πώς να μπορέσω τάχατες τους πόνους ν’ απαλύνω
πού ‘σαι του κήπου πού ‘κοψα, εσύ, τ’ όμορφο κρίνο…
Στο σύνολό του,
μι ποιητική ομορφιά!
Καλό ξημέρωμα, Χρήστο!
| |
Κοσμάς Δ. 15-11-2017 @ 01:01 | Ωραίο για τραγούδι και με φράσεις που ξεχωρίζουν ..
Έχει ευαισθησία, ρυθμό κι αγάπη.
::love.:: ::up.:: | |
Celestia 15-11-2017 @ 03:11 | Καταπληκτικο!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola 15-11-2017 @ 08:57 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ASTRITISOT 15-11-2017 @ 09:54 | Πολύ ωραίο!!! ::up.:: | |
**Ηώς** 15-11-2017 @ 10:03 | κρινοβολάει πατρίδα! ::rock.:: | |
kapnosa-v-ainigma 15-11-2017 @ 10:06 | ::love.:: ::up.:: ::up.:: Πώς να μπορέσω τάχατες τους πόνους ν’ απαλύνω
πού ‘σαι του κήπου πού ‘κοψα, εσύ, τ’ όμορφο κρίνο… | |
ΒΥΡΩΝ 15-11-2017 @ 11:19 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΘΕΟΣ...! (Κρίνο γαρ..) | |
pennastregata 15-11-2017 @ 12:58 | Γλυκύτατο!!! | |
ταπεινος ναρκισσος 15-11-2017 @ 13:11 | Συνεσταλμένη ρομαντική ευαισθησία γνωρίζει το πονημά σου ! ! ! | |
inokrini 15-11-2017 @ 17:53 | Δέξου από με την δύναμη που απλόχερα σου δίνω
και μύρισε το δώρο μου, το πάλλευκο το κρίνο ! ::love.:: ::love.:: ::up.:: | |
Άηχος 15-11-2017 @ 19:22 | Το ποίημα σου είναι ανάλογο του ταλέντου σου.
Αν και κάπου μιλά για χάρο, που το κάνει ανησυχητικό,
η γλυκύτητα του το αφήνει να κυλήσει με χάρη και να
εξαφανίσει σχεδόν τον τρόμο.
Συγχαρητήρια, έγραψες καταπληκτικά!!
::up.:: ::up.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 15-11-2017 @ 22:26 | Καλησπέρα Χρήστο, εγώ πάλι το βρήκα γλυκό, γλυκύτατο, μα με μια μελαγχολία, που το κάνει διαφορετικό και πολύ αληθινό, φιλιά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Tessi 16-11-2017 @ 02:04 | Πολύ γλυκό... | |
|