| Στα κέντρα των πόλεων.
Άγνωστοι ανάμεσα στα πλήθη και στα κτήρια.
Στα κτήρια που κρύβουν την μιζέρια των ανθρώπων.
Μέσα στο φως της τηλεόρασης.
Περνώντας την πλατεία.
Ποιος δίνει σημασία στο τρελό,
Στο πεζοδρόμιο απέναντι.
Ποιος άκουσε το παραμιλητό του.
Ποιος διάβασε τις χάρτινες ταμπέλες,
Στα χέρια του άπορου
Άλλωστε ποιος νοιάστηκε.
κι ας μοιραζόμαστε την ίδια ανάσα.
Χαστούκισα τη σκέψη για να πάψει.
Μαζεύοντας την άκρη της κουβέρτας.
Του άστεγου προχώρησα.
Σωστό ρομπότ στον προγραμματισμό.
Των τοξικομανών τα στενοσόκακα γεμάτα.
Μετρώντας τη ζωή τους σε μια σύριγγα.
Οι εκφάνσεις τις κολάσεως ξεδιπλώνονται.
Η κόλαση του θανατοποινίτη, στιγμές πριν την εκτέλεση.
Η κόλαση στο άκουσμα της απομόνωσης.
Η κόλαση που δεν έχει διαόλους.
Μονάχα ανθρώπους.
Η κόλαση που δεν ακούσαμε.
Δεν είδαμε.
Γ. Σ. Αλεξάνδρου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|