| |
Καποτε μου 'χεις πει πως η ζωη μας
ειναι ενα ταξιδι
Ενα ασπρομαυρο ταξιδι
Τα φεγγαρια θα ειναι βηματα
Οι θαλασσες οι διαδρομες μας
Και τα λουλουδια μικρες χαρες
Θα 'ρθει ομως το σκοταδι
Θα ΄ρθουν φουρτουνες
Θα ερθει η βροχη
Θα συναντησεις πληγες και απ'τα
ματια δαν θα κυλα ο πονος
Ο ουρανος θα φευγει μακρια σου
και συ θα μεταμορφωνεσε σε θλιψη
Τα φεγγαρια θα χαθουν
Οι θαλασσες θα χαθουν
και τα λουλουδια θα γινουν σταχτη
Και τοτε θα ακουσεις την μοναξια
σου να σου λεει καλημερα αγαπημενη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
