|
Σβήνει στα σπλάχνα μου η φωτιά
ρημάζει η άδεια μου καρδιά
το λογισμό μου χάνω,
ποτάμι αδιάβατο ο καημός
τυφλός η σκέψη μου οδηγός.
Τι όνειρα να κάνω?
Πουλί στις ξόβεργες βαθιά
ήσουν αγάπη , χρόνια,
κι εγώ αγέρας στα βουνά
στις μπόρες και στα χιόνια,
πάλευα να σε γειάνω.
Τι όνειρα να κάνω?
Στάχτη στο χώμα τα φτερά
στην παγωμένη καταχνιά
η ανάμνησή σου άστρο,
έρωτα μαύρε ποταμέ
διάβηκε κι έπνιξες το "ναι"
στης άρνησης το κάστρο.
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|