| |
Πάει τώρα καιρός, δίχως ένα σου χάδι
Μας χωρίζει το φως, μας πονά το σκοτάδι.
Πάει τώρα καιρός, που ανέκφραστα μάτια
Σαν καθρέφτης θολός, κρύβουν χίλια κομμάτια.
Άδειες οι μέρες, οι νύχτες μας βουβές
Μοιάζει το σήμερα μονότονα στο χθες
Πες μου αν φταίω, πες μου κάτι αν θες
Έλα κοντά μου, απ’ την ομίχλη βγες.
Χάνεσαι, φεύγεις, κι εγώ αδυνατώ
Μέσα στη νύχτα σου κεράκι να σταθώ
Γύρω σου χτίζεις μια πέτρινη σιωπή
Της φυλακής σου, ρίξε μου το κλειδί.
Ίσως είναι καιρός, να κοιτάξουμε πίσω
Της καρδιάς σου το φως, να σβηστεί δε θ’ αφήσω
Έχουμε κουραστεί απ’ του χρόνου το κύμα
Μα απέχει η ακτή μοναχά ένα βήμα.
Από τη Συλλογή : " Έρωτας είναι η ανάσα της καρδιάς "
( Ιωάννινα 2008 )
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
