| Ένα μπαράκι στην οδό Αιόλου,
η ζωή μου όλη ένας καφενές
που περνάνε τόσοι βιαστικοί απ' έξω
ξένοι, ρίχνοντας κλέφτικες ματιές
Μπαίνουν και κοιτούν δειλά-δειλά απ' την πόρτα
κι ύστερα βουβά, φεύγουν οι υποκριτές...
Ένα μπαράκι στην οδό Αιόλου
έρμο και σκοτεινό ειν' η καρδιά μου
πίνουν λίγο-λίγο τα όνειρά μου
πελάτες άγνωστοι και σκυθρωποί,
τον πόνο του ο καθένας τους μου λέει
κι ύστερα φεύγουν αμίλητοι, σκυφτοί...
Ένα μπαράκι στην Οδό Αιόλου
μοιάζει η ψυχή μου, χωρίς αφεντικό
άλλοι γι' αυτήν κάνουνε κουμάντο
άλλοι κανονίζουν τ' αύριο και χθες
Ένα μπαράκι στην οδό Αιόλου
γκρέμισ' έμαθα, απ' τις ψευτιές...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|