| |
| | Μελαγχολικό και πένθιμο |  | | |
Καθώς η μαύρη νύχτα ξεμακραίνει
και της ζωής ανθούν τα νέα κρίνα,
τις μέρες μου μετρώ μήνα τον μήνα
και όση πια ζωή μου απομένει.
Καθώς κοιτώ τ’ ολόγιομο φεγγάρι,
σαν θήραμα, πιασμένος σε παγίδα,
ζυγίζω του φωτός του την ελπίδα
και την στερνή αποζητώ του χάρη.
Περνούν οι μέρες, χάνονται και σβήνουν
κι είμαστε ’μεις του χρόνου το αστείο,
στις πλάτες, φοβερίζει το φορτίο,
που μόνους να τραβάμε μας αφήνουν.
Άλλη δεν έχω πλέον παρηγόρια:
«βαρκάρη τα κουπιά σου σβέλτα κούνα»
κι είμαι εγώ η βάρκα, στην φουρτούνα,
μες στης ζωής την άδεια στεναχώρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | | |
|
zpeponi
25-11-2017 @ 08:18 | Καλημέρα και καλό ΣΚ | | Κων/νος Ντζ
25-11-2017 @ 08:32 | Άλλη δεν έχω πλέον παρηγόρια:
«βαρκάρη τα κουπιά σου σβέλτα κούνα»
κι είμαι εγώ η βάρκα, στην φουρτούνα,
μες στης ζωής την άδεια στεναχώρια.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | CHЯISTOS P
25-11-2017 @ 09:40 | ".. είμαστε ’μεις του χρόνου το αστείο", αλλα γίνεσαι δυστυχής αν δεν συμβιβαστείς μ' αυτή την ιδέα !
Πεσιμιστικό, καλό για την αυτογνωσία μας ! ::up.:: | | Άηχος
25-11-2017 @ 13:35 | Εξαιρετική η ποίηση σου!
Ιδιαίτερα πεσιμιστικό, όπως κι ο Χρήστος γράφει, αλλά και αρκετά
σιβυλλικό!
Μπράβο !!
::theos.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-11-2017 @ 19:11 | Πανέμορφο το βρήκα αγαπητέ, συνήθως τ` άτιμα τα πονεμένα μας βγαίνουν πιο όμορφα, μπράβο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | inokrini
25-11-2017 @ 22:04 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
