| |
Στιγμές για την αγάπη σου είχα λίγες
σε λίκνισμα αλλόκοτου χορού
για εξορία μ’ έστειλες στους Φρύγες
στ’ αρχαία χρόνια εκείνου του καιρού,
στη λησμονιά δεν είχα καταλάβει
πως τράβηξες νωρίς την χαρακιά
γνωρίστηκα εκεί με την Εκάβη
του Δύαντα την κόρη τη γλυκιά
Σαν φτάσαμε στου θάνατου τις ζώνες
και μπήκαμε στης μάχης τον χορό
τις χτύπησα κι εγώ τις Αμαζόνες
στους Φρύγες βρήκα τόπο ιερό,
προσπάθησα τα κάστρα μου να χτίσω
ανάμεσα σε όνειρα φριχτά
δεν μπόρεσα ποτέ να σ’ αποχτήσω
και βγήκα στης Φρυγίας τ’ ανοιχτά
Με είχες για χρονιές αιχμαλωτίσει
μ’ εκείνο το φιλί σαν αγιασμό
δεν σ’ έδεσα στο άρμα μου στην δύση
δεν σου ’λυσα τον Γόρδιο Δεσμό.
Σαν μου είπαν :«την αγάπη σου δεν θέλει»,
τον χάνω των θεών το θησαυρό
μονάχα με θεά μου την Κυβέλη
θα ψάξω την Ιθάκη μου να ’βρω
Στους Φρύγες την απόγνωση την είδα
στα μάτια, στης ψυχής σου τον βυθό,
λατρεύοντας τον Γόρδιο τον Μίδα,
ξεχνώντας σε νωρίς για να σωθώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
